Author Archives: Admin

معرفی ارکیده‌ی صورت میمونی (Dracula Simia)

این گل با نام علمی دراکولا سیمیا، در جنگل های ابری جنوب شرق اکوادور و پرو یافت شد. دراکولا، به معنی “اژدهای کوچک” است که اشاره به ظاهر عجیب و غریب دو مهمیز (سیخ) بلندی دارد که از دو کاسبرگ بلند بیرون زده است.– سیمیا، اشاره به این واقعیت دارد که این ارکیده جالب توجه چیزی بیش از یک تشابه گذرا به صورت میمون است. آنها معمولا به طرز مرموزی نزدیک به ۲٫۰۰۰ متر بالاتر از آنجایی که چشم کار می کند، در جنگل های ابری جنوب شرق اکوادور و پرو پنهان می شوند. اما یک کلکسیونر گل مشتاق و علاقه مند، چند عکس حیرت انگیز از این میمون ارکید گرفته است.این میمون ارکیده که بر فراز کوه های ابری می روید، می تواند در هر زمان گل بدهد؛ اون یک گل چهار فصل است.عطر و بوی آن شبیه پرتقال رسیده است.

توضیحات و شکل ظاهری گل ارکیده صورت میمون

گل ارکید صورت میمون یک گل عجیب، زیبا، نادر و کمیاب بوده این گل با نام علمی Dracula simia بوده که یکی از معروف ترین ۱۱۸ گونه، گلهای گونه dracula می باشد .نام گذاری این گل در سال  ۱۹۷۸ توسط گیاه شناس لویر انجام شد ولی با نام های دیگر نام های دیگر، گل ارکیده میمون، میمون صورت (Monkey Face Orchid)، ارکید صورت میمون، ارکیده اژدهای کوچک، ارکید دراکولا سیمیا شناخته می شود.این گونه بومی  کلمبیا ، اکوادور و پرو،  شمال غرب رشته کوه های آند می باشد و میشود گفت تقریبا نصف مناطق اکوادور مملو از این گل می باشد و در قسمت های بالایی کوهها رشد می کند.

این گل دارای صورتی کشیده می باشد که از گوشه های آن گبرگی به صورت رشته ای سه تایی امتداد دارد و در وسط صورتی شبیه به میمون و یا دراکولا با دندانهای وحشتناک آن دیده می شود و علت نام گذاری این گل به ارکیده میمون یا ارکیده دراکوا به همین شباهت  مر بوط می شود. شکوفه های این گل در هر فصل با گل های آذین بسیار زیبا بوده ودر هر فصلی که فکر کنید دیده شده است و بویی شبیه به مرکبات خصوصا پرتقال داشته.در چندین سال قبل کسی باور نمی کرد همچین گلی واقعا صحت واقعیت داشته باشد ولی امروزه به لطف اینترنت و پخش عکسهای واقعی گل به همه باور شد همچین گلی وجود دارد

 

ا

ساکولنت سدوم عروسکی ۱۰ سانتی متری

اسم علمی این گیاه sedum anglicum، از خانواده  Crassulaceae می‌باشد.
 گل‌های کوچک آن که به صورت خوشه‌ای تشکیل می‌شوند ستاره‌ای شکل بوده و در بعضی گونه‌ها به طور کامل نمایان هستند. همگی در خاک‌های معمولی بدون مراقبت خاصی رشد می‌کنند.
دارای برگ‌های کوچک خزه مانند به رنگ سبز روشن است. گل‌های آن سفید رنگ و در اواخر بهار ظاهر می‌شود. ساقه‌های رونده آن شاخه‌های کوتاهی به طول ۵ تا ۵/۷ سانتی‌متر تشکیل می‌دهند. این گیاه می‌تواند برای پر کردن فضای خالی بین سنگفرش‌ها و در میان صخره‌ها و یا پوشاندن سطوح کوچک به کار رود.

شرایط نگهداری سدوم به شرح زیر است:

دما: سدوم‌ها از نظر شرایط دمایی متنوع بوده اغلب در آفتاب کامل تا سایه نسبی رشد می‌کنند.
آبیاری: نیاز آبی آن‌ها بر خلاف کاکتوس متوسط می‌باشد. به عنوان مثال در فصل پاییز هفته ای یک‌بار و در زمستان ۴ الی ۱۰ روز یک‌بار و در تابستان می‌توانید هفته ای ۲ بار اقدام به آبیاری این گیاه شود.
کود: کود مورد نیاز این گیاه را می‌توان به میزان ۲ گرم در لیتر،هر دو هفته یک‌بار،از اردیبهشت تا شهریور ماه مصرف کرد.
خاک: مخلوطی از خاك باغچه، خاك رس و ماسه شسته برای رشد این گیاه مناسب است.
تکثیر: گونه‌های مختلف سدوم را می‌توان با کاشت بذر، تقسیم بوته و یا ریشه‌دار کردن قلمه زیاد کرد. حتی برگ‌های این گیاهان در صورت تماس با خاک همان جا ریشه‌دار شده و یک گیاه جدید را ایجاد می‌کنند.
نور: این گیاه به نور فراوان نیاز دارد. کمبود نور سبب رنگ پریدگی و ضعف گیاه و شل شدن برگ‌ها می‌شود حرارت مناسب برای این گیاه در طی شبانه روز بین ۱۰ تا ۲۸ درجه می‌باشد.

 کاکتوس لیتوپس یا کاکتوس سنگی

لیتوپس ها جز پرطرفدارترین کاکتوس‌ها در جهان می‌باشد، که دارای رنگ ها و گونه‌های مختلفی می‌باشند. در کل نگهداری از لیتوپس ها نسبت به سایر کاکتوس‌ها سختر است. دلیل سخت بودن نگهداری از لیتوپس ها به دلیل متفاوت بودن زمان رشد و خواب این گیاه و حساس بودن به رطوبت و آفت‌ها می‌باشد. با شناخت و آشنایی با نحوه نگهداری این گیاه می‌شود به راحتی از آن در خانه و گلخانه نگهداری کرد. در این مقاله آموزش نگهداری کاکتوس لیتوپس یا کاکتوس سنگی توضیح داده می‌شود. هر سؤالی داشتید در زیر مقالات میهن کاکتوس پست کنید تا جواب داده شود.

 

خاک مناسب برای لیتوپس ها:

خاکی سبک که آب را در خود نگه ندارد و زهکشی مناسبی داشته باشد. مانند ترکیبی از ماسه و پیت ماس. گلدان لیتوپس حتماً باید دارای سوراخ‌هایی در کف گلدان برای خروج آب اضافی باشد.

نور مناسب لیتوپس ها:

در فصل رشد به روزی ۳ تا ۵ ساعت نور آفتاب ملایم احتیاج دارد. ن.ر نباید مستقیم و شدید باشد بخصوص در فصل تابستان که فصل خواب گیاه می‌باشد.

دما مناسب برای پرورش لیتوپس:

همان‌طور که در بالا توضیح داده شد لیتوپس در دمای خنک رشد می‌کنند. دمایی در حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد دمای ایده آل رشد لیتوپس ها می‌باشد. لیتوپس ها در دمای بالا به خواب می‌روند.

آبیاری:

لیتوپس ها در فصل رشد به آبیاری منظم در حدود هر هفته یک بار احتیاج دارند. حتماً اجازه دهید در فاصله دو آبیاری خاک کاملاً خشک شود. عدم جذب آب و خیس ماندن خاک نشانه پوسیدگی ریشه می‌باشد.

آفت‌ها:

مهم‌ترین آفت برای لیتوپس ها بیماری‌های قارچی در اثر رطوبت و گرمای زیاد می‌باشد  که می‌توان با آبیاری منظم، نگهداری در محل خشک و خنک از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. همچنین لیتوپس ها به شپشک آرد آلو  نیز حساس است که در صورت مشاهده فوراً باید آفت را با سموم حشره کش از بین برد.

تکثیر لیتوپس:

تکثیر لیتوپس ها از طریق بذر می‌باشد. می‌توان بذر لیتوپس را در خاک پیت ماس و در دمای حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد با نور ملایم و رطوبت بالای ۶۰ درصد کاشت.

 

 

روش تکثیر سانسوریا

۱) قلمه برگ:

برگ‌ها را به قسمت‌هایی به طول ۱۰ سانتیمتر بریده و در دمای ۲۰-۱۸ درجه به‌صورت عمودی در محیط کشت (ماسه) قرار می‌دهیم که ریشه و جوانه نابجا از محل بریده شده برگ ظاهر می‌گردد. بهتر است قلمه‌ها را در محیطی رطوبتی قرار دهیم که باعث زودتر ریشه دار شدن آنها می‌شود. این روش تکثیر بسیار راحت است.

مراحل تكثير:

ابتدا بايد توجه داشت كه خود  گياه ابلق باشد تا بتوان نوع ابلق را از آن بدست آورد. براي قلمه،برگ هايي را انتخاب كنيد كه تازه و بلند باشند،برگ هاي كوچك سبز نمي شوند(جوانه نمي زنند)،از برگ هاي بلند كه بالغ شده اند استفاده كنيد – حدود ۳۰ سانت به بالا. برگ را هر ۸ سانت به ۸ سانت ببريد. حال برگ ها را ۲ يا ۳ روز كنار گذاشته تا آماده كاشت شوند. به ياد داشته باشيد كه برگ ها را سر و ته نكاريد. براي اينكه گياه شما ابلق بماند (با نوارهاي حاشيه طلايي رنگ) ،بايد پايين برگ را به صورت عدد هشت برش دهيد،در واقع يك مثلث از پايين برگ (قلمه ۸ سانتي)جدا نماييد.اگر اين كار را انجام ندهيد گياه شما ساده و سبزرنگ خواهد شد!

حال بستر ماسه تهيه كرده و برگ ها را درون آن فرو نماييد تا حدي كه قسمت هشت شكل زير  خاك رود.تعداد برگ ها در گلدان اهميتي ندارد و مي توان آن ها را به صورت فشرده در حدود ۱۰ عدد در يك گلدان با قطر دهانه ۲۰ سانت كاشت. گلدان را در محلي با دماي ۱۸-۲۰ درجه قرار ميدهيم. پس از گذشت ۳ هفته برگ ها شروع به ريشه دار شدن مي كنند و در هفته چهارم جوانه مي زنند،آنوقت مي توان آن ها را جدا كرده و در گلدان هاي مجزا قرار داد. مناسب ترين خاك براي آنها مخلوطي از ۲ قسمت خاك برگ پوسيده و يك قسمت خاك لومي است.

با اين روش مي توان سانسوريا را به صورت ابلق تكثير كرد،با كمي دقت به تصوير بالا مشخص مي شود كه با حذف قسمت سبز  رنگ از برگ،گياه ناچار مي شود براي جوانه زدن از دو پايه خود كه داراي نوارهاي طلايي رنگ هست اقدام كند و به همين دليل ابلق مي شود.

 

۲) تقسیم بوته و جدا کردن ریزوم:

تقسیم بوته در این گیاه در فصل بهار صورت می‌گیرد. زمانی که ارتفاع برگ‌ها بلند شد و گلدان به صورت پر در آمد و ریزوم تمام گلدان را اشغال کرد گیاه پایهه مادری را از گلدان خارج نموده و سپس با استفاده از چاقو یا قیچی باغبانی قسمت زیرزمینی گیاه را به چند قسمت تقسیم می‌کنیم. سپس هر دو یا سه گیاهچه را در یک گلدان جداگانه و با ترکیب خاکی مناسب کشت می‌کنیم. مزیت این روش در این است که در ابلق‌ها گیاهان جدید نیز که ایجاد می‌گردند ابلغ خواهند بود.

 

معرفی سانسوریا

سانسوریا دارای گونه‌های کوتاه و بلند می‌باشد. این گیاه نسبت به شرایط نامساعد محیطی مقاوم بوده و در نقاط مختلف منزل می‌توان آن را نگهداری کرد. این گیاه همچنین دارای گلی است که به رنگ ترکیبی سبز و سفید در بخش میانی گیاه می‌روید البته گل آن جذابیت خاصی ندارد اما معطر است.سانسوریا گیاهی است دارای ریزوم از خانواده لاله ، گیاهی برگ زینتی است و تنوع زیادی در اندازه برگ و رنگ برگ در این گیاه وجود دارد.

برگ‌ها در سانسوریا ضخیم، مستقیم، سخت و شمشیر مانند می‌باشد. نوع ابلق آن محبوبیت بیشتری دارد.ساقه در این گیاه وجود ندارد و برگ‌ها مستقیم از سطح خاک خارج می‌شود. ولی دارای ساقه زیرزمینی بنام ریزوم می‌باشد که برگ‌ها مستقیماً از رویی این ساقه‌های زیرزمینی خارجج می‌شود و برای تکثیر از آنها استفاده می‌شود.

شرایط نگهداری سانسوریا:


این گیاه را می‌توان در شرایط مختلف نور آب و خاک پرورش داد.این گیاه نسبت به شرایط نامساعد محیطی مقاوم بوده و در نقاط مختلف منزل می‌توان آن را نگهداری کرد. در مناطقی که دارای سرمای زمستانه نمی‌باشد می‌توان این گیاه را در باغ‌های صخره‌ای کشت نمود.دما؛ گیاهی است که در هوای گرم و در درجه حرارت ۲۵-۱۸ درجه سانتی‌گراد بهترین رشد را دارد ولی به دمای زیر صفر حساس می‌باشد.نور؛ این گیاه عموماً در محل‌های روشن رشد خوبی دارد ولی در محل‌های کم نور منازل نیز می‌توان این گیاه را نگهداری کرد.آبیاری؛ در زمستان هر دو هفته یکبار و در تابستان یک‌بار در هفته کافی می‌باشد.
این گیاه نسبت به بیماری‌های قارچی حساس می‌باشد لذا بهتر است در آبیاری این گیاه دقت کنیم. در فصل زمستان چنانچه این گیاه در جای خنک نگهداری شود از دادن آب زیاد به آن خودداری کنید زیرا آب زیاد سبب پوسیدگی ریشه می‌شود ولی در فصل تابستان به آب بیشتری نیاز دارد.خاک مناسب سانسوریا مشتمل بر یک قسمت ماسه، یک قسمت پیت ماس و ٢٠٪ ورمی کمپوست عالی هست. زمان تعویض گلدان در بهمن وو اسفندماه قبل از اینکه جوانه‌های جدید رشد خود را شروع کند می‌باشد.

عوارض و درمان :

اگر محیط نگهداری سانسویریا ، نورکم وناکافی داشته باشد، برگهای این گیاه نقوش خود را از دست می دهد و رنگپریده می گردند. زخمهای قهوه ای روی برگهای سانسویریا در اثر آبیاری زیادبه وجودمی آیند. باید زهکش گلدان را بازدید کنید و اجازه دهید در فاصلهبین دو آبیاری خاک خشک شود. اگر مشاهده گردید برگهای این گیاه خشک و قهوهای می‌شود، گیاه رابه محل خنکتر ببرید و آن را آبیاری کنید. بعضی حشراتآفت حاشیه برگهای سانسویریا را جویده و آنها را بد شکل می کند. می توانیدبرای مبارزه با این آفات ازسم حشره کش استفاده کنید. برگهای جدید دراثرتغذیه بیش از اندازه ممکن است نرم و آبکی شوند.

در پاییز و زمستانتغذیه این گیاه اصلا لازم نیست. زخمهای سفید پنبه ای روی برگها نتیجهفعالیت حشره آفت است. زخمها را با پنبه آغشته به سم خیس کنید. یا هر دوهفته یکبار با یک سم حشره کش نفوذی، سمپاشی انجام دهید. اگر از ماده براقکننده شیمیایی، استفاده نمایید، نقاط قهوه ای رنگ مانند خاک باتلاقیبرگهای زیبابی گیاه شما را از قاعده می پوساند.

روش تکثیر گل جعفری

 جعفری اغلب از طریق کاشت بذر افزایش می یابد، اما از قلمه آن نیز می توان استفاده کرد که هزینه بیشتری دارد. برای استفاده از قلمه بخش انتهایی شاخساره به طول ۶ -۸ سانتی متر استفاده می شود.

  بذر به صورت مستقیم در محل اصلی  و یا در خزانه کشت می شود. در تهیه نشاء، بذر در اواخر اسفند تا اواخر فروردین کشت می شود و نشاء ظرف مدت دو ماه آماده انتقال می شود. کشت های دیرتر نیز امکان پذیر است ولی باعث ریز شدن گل ها می شود. در روش کاشت مستقیم نیاز به تنک کردن دارد.

  برای تولید گل های درشت، بهتر است گیاه دو بار خزانه شود بدین ترتیب که ابتدا بذر را در یک خزانه کاشته و وقتی گیاه ۴ –۶ برگی شد آن را به خزانه دوم منتقل و با فاصله بیشتر کشت کرد. پس از آنکه گیاه مدتی در خزانه دوم رشد کرد و آب و هوا برای انتقال آن مساعد شد آن را به زمین اصلی منتقل می کنند. در این صورت گل های بسیار مرغوبی تولید می شود.

  گیاه جعفری به صورت مستقیم رشد کرده تا اینکه جوانه گل انتهایی تشکیل شود بعد از تشکیل جوانه گل انتهایی جوانه های جانبی از غالبیت انتهایی آزاد شده و انشعابات جانبی را تشکیل می دهند. در صورتی که بخش انتهایی شاخساره زودتر قطع شود انشعابات جانبی زودتر تشکیل شده و تعداد گل بیشتر با کیفیت بهتر و اندازه یکنواخت ظاهر می گردد.

گلدهی

 گلدهی آن در سراسر تابستان ادامه داشته و تا پائیز به طول می انجامد

آفات و بیماری ها

 از مهم ترین بیماری های آن پژمردگی، بوته میری، بلایت ناشی از بوتریتیس، پوسیدگی ریشه و ساقه و بیماری های برگی و از آفات ممهم آن کنه است که با استفاده از سموم قارچ کش و کنه کش می توان آن ها را کنترل کرد.

معرفی گل جعفری

جعفری آفریقایی (T. erecta)و جعفری فرانسوی (T. patula)هر دو بومی مرکز و جنوب آمریکا به ویژه مکزیک بوده و از آفریقا یا فرانسه نیستند. گیاهی یک ساله و دارای برگ های مرکب بوده و گل های آن به رنگ زرد لیمویی، زرد، کرم، طلایی و نارنجی قهوه ای دیده می شود.برگ های جعفری بوی خوبی ندارد و امروزه در به نژادی این گلگزینش رای رقم هایی صورت می گیرد که برگ های آن ها بو نداشته باشد. رقم های مختلف این گیاه از سه گونه T. erecta، T. patulaو T. tenuifoliaمشتق شده اند.

این گیاه به عنوان گل بریدنی، گلدانی و نیز در حاشیه کاری استفاده می شود. امروزه گل جعفری به صورت تجاری برای استخراج رنگیره های کاروتن و به ویژه گزانتوفیل پرورش داده می شود. کاروتنوئیدهای استخراج شده از گلبرگ ها برای تشدید رنگ زرده تخم مرغ به غذای مرغ اضافه می شود. لوتئین که جزئ اصلی گزانتوفیل ها است برای استفاده در ترکیبات رنگ کننده مواد غذایی استفاده می شود. برگ های گل جعفری حاوی روغن های معطر ویژه ای است. روغن موجود در جعفری افزون بر کاربردهای درمانی دفع کننده حشرات است.

نیازها

 این گیاه آفتاب دوست است و در نقاط آفتابی و گرم رشد خوبی دارد. در دماهای کمتر از ۱۶ سانتی گراد رشد کند بوده و گیاهان کلروزه می شوند. نسبت به قوی بودن زمین حساسیت از خود نشان نمی دهد ولی زمین های مرغوب و قوی باعث می شود که بوته رشد خوبی داشته و در نتیجه گل های درشت تولید کند. pHمناسب محیط کشت آن ۶ – ۶.۵ است. مسمویت ناشی از آهن در pHهای پایین خاک گزارش شده است. علامت های مسمومیت آهن، شامل نقاط نکروزه و کلروزه و نیز خم شدن برگ به سمت پایین و فنجانی شدن برگ است. اگر میزان نیتروژن خاک زیاد شود نسبتبه بعضی بیماری ها حساس می شود. به رطوبت بالا نیز به نسبت حساس است.

جعفری به ویژه جعفری آفریقایی، به عنوان گیاه روزکوتاه اختیاری طبقه بندی می شود. واکنش به طول روز در رقم های مختلف متفاوت است. در واکنش نسبت به طول روز، دما نیز می تواند اثر داشته باشد.به عنوان مثال جعفری آفریقایی در دمای ۲۱ –۲۴ درجه سانتی گراد فقط در شرایط روزکوتاه گل می دهد ولی در دمای ۱۷ –۱۸ درجه سانتی گراد در تمام دوره های نوری گل می دهد. طول روز بلند در شدت نورهای بالا در مقایسه با شدت نور پایین اثر بازدارنده کمتری بر گلدهی دارد. برایگلدهی بهتر، گل های پژمرده این گیاه باید چیده شود.

۱-داتورا استرامونیوم(datura stramonium)

گیاه شیطانی اول داتورا استرامونیوم می باشد که ماده آلکالوئید تروپان موجود در گیاه می تواند منجر به اختلالات بصری و شنوایی در فرد مصرف کننده شود.همچنین استفاده بیش از حد از این گیاه حتی گاها می تواند باعث تشنج ومرگ شود.

 

۲-گلدن پوتوز(Golden Pothos)

گلدن پوتوز به عنوان دومین گیاه شیطانی لیست ما است.این گیاه به عنوان ضد آلودگی طبیعی در برابر آلودگی هایی مانند بنزن،فرمالدئید و مونوکسید کربن استفاده می شود و این نشان دهنده وجود برخی مواد کشنده و نامناسب درون الیاف این گیاه می باشد. با این حال باید مراقب باشید که حیوان خانگی شما نیز از آن استفاده نکند.

 

۳-کونجاک(Konjak)

یکی دیگر گیاهان شیطانی و مضر در لیست ما ، گیاه کونجاک می باشد که اغلب در چین رشد می کند و اسم آن در کشور چین “مو یو” و در کشور ژاپن به اسم “زبان شیطان”شناخته شده اند و دلیل اسم زبان شیطان، شکل خاص این گیاه است .

۴-اچینوپاناکس هوریدوم(Echinopanax horridum)

گیاهی اچینوپاناکس هوریدوم ، یکی دیگر از گیاهان شیطانی که همانند خوشه انگور البته در ابعاد کوچکتر ، بسیار مضر و سمی است .این گیاه شیطانی در خانواده Araliaceae که بسیار نزدیک به جینسینگ می باشد. خوردن این گیاه کاملا نامناسب می باشد اما می توانید از آن برای رشد مو هایتان استفاده کنید چرا که برای درمان شوره ی سر کاملا مناسب است.

۵-بگر-تیک(Beggar-tick)

گیاه بگر-تیک یکی دیگر از گیاهان شیطانی می باشد.بذر این گیاه برای حیواناتی مانند اردک و سایر پرندگان استفاده می شوند.این گیاه نیز همانند گیاهان بالا برای انسان کاملا مضر است و می تواند مشکل آفرین باشد.بنابراین باید از مصرف این گیاه شیطانی خودداری نمایید.

۶-استنوکروس(Stenocereus eruca)

گیاه شیطانی استنوکروس که اغلب به نام گیاه شیطانی خزنده شناخته شده است، بسیار مضر و نامناسب است.این گیاه از درون زمین به صورت افقی رشد می کند . همچنین گیاه دیگری به اسم “کاترپیلا”همانند گیاه استنوکروس می تواند برای انسان مضر واقع شوند.

۷-پنجه شیطان

گیاه پنجه شیطانی حاوی موادی است که می تواند باعث از پای درآوردن مصرف کننده آن شود.این گیاه دارای چند برگ نازک و تعدادی ریشه در درون گیاه می باشد که به عنوان غده های گیاه شناخته شده اند.با این وجود از این گیاه برای ساخت داروهای ضد التهاب ، تورم و دردهای دردناک استفاده می شوند .همچنین برای بیماری های کبدی ، مثانه وکلیه، رفع سموم سیستم لنفاوی،دیابت،بیماری های تنفسی و سوء هاضمه مورد استفاده قرار بگیرند.

۸-پدیلانسوز تیتیمالویدز(Pedilanthus tithymaloides)

در نهایت گیاه پدیلانسوز تیتیمالویدز ، آخرین و خطرناک ترین گیاه شیطانی فهرست ما می باشد که از آن به عنوان ستون فقرات شیطان شناخته شده اند.شاید در نگاه اول تصور کنید که این گیاه می تواند بسیار دلپذیر باشد ولی در عین حال می تواند بسیار مضر باشد .اگر از این گیاه استفاده کنید،می تواند باعث تحریک پوست و در میزان زیاد می تواند باعث کوری شخص شود ولازم است بدانید که بعد از استفاده از این گیاه شستشوی معده بسیار دشوار خواهد بود.

سیکلامن یا نگونسار

مشخصات:

اسم علمی گیاه نگونسار Cyclamen persicum ، از خانواده Primulaceae می باشد. این جنس دارای ۱۵ گونه مختلف از گیاهان غده دار است که به صورت وحشی در کشورها و جزایر مدیترانه ای یافت می شود. گونه موردنظر ما، بومی کشورهای شرقی مدیترانه ای و ایران است. ارتفاع آن به ۱۵ تا ۲۵ سانتی متر می رسد. گلهای آن معمولا در اوایل بهار ظاره می شوند. سیکلامن برگهای کروی، قلمی شک و سبز تیره دارد. در بعضی واریته ها لکه های نقره‌‌ای رنگ روی برگها به چشم می خورد. گلهای معطری به طول ۵/۲ تا ۳ سانتی متر و به رنگ صورتی، قرمز، ارغوانی و سفید دارد.

سیکلامن گیاهی علفی دائمی است که بخش پایینی ساقه (هیپوکوتیل) آن در نزدیکی سطح خاک قطور شده و تشکیل ژوخه (غده) میدهد. برگها به طور مستقیم از این ژوخه بیرون می‌آیند. ژوخه ممکن است تخم‌مرغی شکل با پهن و گرد باشد.از نظر گیاهشناسی این گیاه تک لپه‌ای کاذب است و تنها یک لپه در رویان آن توسعه می‌یابد.

سیکلامن یک محصول مهم گلخانه‌ای است که در فصل زمستان به بازار عرضه میشود. نگهداری آن در منازل نیازمند مراقبت بیشتری است.

گلدهی:

این گیاه در زمستان گل میدهد. اگر بذر را اواخر تابستان امسال کشت کنید زمستان سال بعد گل میدهد. (۱۴ تا ۱۶ ماه بعد از کشت بذر گلدهی اتفاق می‌افتد) البته روشهای نوین دوره رشد را میتوانند به ۸ ماه کاهش بدهند.

توجه پزشکی:

هیچ قسمتی از گیاه خوراکی نیست و خوردن آن موجب مسمومیت میشود.

نیازها و مراقبت:

به طور کلی سیکلامن به هوای خنک و مرطوب نیاز دارد. دمای شبانه مورد نیاز این گیاه معمولا حدود ۱۰ تا ۱۵ درجه است. (برای همین وقتی به منزل منتقل میشود و دمای شبانه در منازل در زمستان معمولا بالای ۲۰ درجه است و لذا گیاه دچار مشکل میشود. برای همین در منزل باید در محلی قرار داد که دمای شبانه گرم نبوده و سرد هم نباشد) دما هیچگاه نباید بالای ۲۵ درجه باشد.

دمای بالا و کوددهی زیاد منجر به عدم گلدهی میشود. دمای خیلی کم و کود دهی کم نیز منجر به گیاهی نمو نیافته با دم‌گلهای طویل میشود.

نور:

از فروردین تا مهر ماه باید با ایجاد سایه از شدت نور کاسته شود و پس از آن نیز در معرض نور خیلی شدید قرار نگیرد.

تهویه هوا:

تهویه هوا برای این گیاه ضروری است چون از هوای خفه بیزار است. برای همین در گلخانه‌های تولیدی معمولا زیر گلدان سیکلامن یک گلدان خالی را به صورت معکوس به عنوان پایه قرار میدهند تا گیاه در ارتفاع بیشتری قرار بگیرد و گلدانها را طوری میچینند که برگهای گیاهان به هم دیگر برخورد نکند و بین دو گلدان فضای کافی برای گردش هوا وجود داشته باشد.

آبیاری:

آبیاری متوالی مفید است ولی آب نباید ته گلدان و پای گیاه انباشته شود که منجر به پوسیدگی میشود. از آبهای آهکی نباید استفاده شود چون باعث ایجاد لکه‌های سفید روی برگها میشود که منجر به زخمی و خراب شدن برگها میشود.

pH:

بین ۵ تا ۶ برای این گیاه مناسب است.

کود:

کود مورد نیاز گیاه نگونسار را میتوان به میزان ۳ گرم در لیتر ، هر هفته یکبار در تابستان و دو هفته یکبار در زمستان مورداستفاده قرار داد.

خاک:

مخلوطی از خاک برگ و ماسه برای رشد این گیاه مناسب است. ترکیب ۲ تا ۳ قسمت خاک معمولی و خاک برگ همراه یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی پوسیده. امروزه از ترکیب پیت ماس + کوکوپیت + پرلیت استفاده میشود باید بسیار سبک باشد و از تهویه خوبی برخوردار باشد تا از پوسیدگی ژوخه جلوگیری شود.

معرفی گل جاوید

مبدأ آن استرالیا است. یک ساله بوده و به ندرت به صورت چندساله دیده می شود. جزو گل های بهاره و تابستانه است. گل ها به صورت انفرادی در انتهای هر ساقه به وجود می آیند. البته گونه هایی هم وجود دارد که گل های آن ها به صورت خوشه ای در انتهای هر ساقه قرار دارند که H. orientalisجزو این دسته است. براکته های کاغذی به رنگ صورتی، زرد، نارنجی و قرمز داشته که در اطراف یک نهنج طلایی پراکنده اند. البته از طریق به نژادی رنگ های بنفش، سفیذ، صورتی و قرمز پر رنگ آن هم به وجود آمده است.

این گل وقتی خشک می شود حالت طبیعی خود را حفظ می کند و یکی از بهترین گل های خشک محسوب می شود و به همین دلیل به آن Everlasting flowerبه معنی گل جاویدان گویند. برای این منظور، زمانی که گل تازه باز شده و مرکز زرد رنگ آن به طور کامل نمابان نشده، چیده شده و در محلی خنک و تاریک به صورت وارونه آویزان می شود تا خشک شود. نگهداری گل های بریده آن نیز برای مدت طولانی امکان پذیر است.

شرایط نگهداری:

این گیاه نسبت به سرما حساس است. در صورت کاشت در فصل زمستان دمای اتاق را طوری تنظیم کنید که از ۱۸ درجه سانتیگراد کمتر نباشد.قبل از کاشت، گلدانی را در اندازه متوسط انتخاب کرده و آن را از خاک غنی از هوموس، ماسه و بارورکننده های آلی پرکرده و سپس بذرها را در عمق ۱۵ سانتیمتری خاک کاشته و آن را آبیاری کنید.آبیاری گیاه باید بطور منظم و حداقل دو بار در هفته انجام شود.

برای زهکشی بهتر می توان در کف گلدان دو یا سه سوراخ ایجاد یا از یک زیرگلدانی بزرگ استفاده کرد.گلدان ها را در مکانی نورگیر قرار دهید. این گیاه مکان نیم سایه را تحمل می کند. مناسب ترین PH خاک برای رشد گیاه شش و نیم است.گل جاویداز طریق کاشت بذر و قلمه امکان پذیر است.