نگه داری

کشت ونگهداری گل لیندا

نیازها

حرارت: این گیاه در گس تره دمایی ۲۱-۱۲ درجه سانتیگراد بخوبی رشد میکند و به سرما حساس است و فقط گیاهان مسن دمای ۶ درجه سانتیگراد را تحمل میکنند.

رطوبت: این گیاه در تابستان به دفعات آبیاری بیشتری نسبت به زمستان احتیاج دارد.در طول فصل رویش هر ۳ هفته یک بار و در طول فصل زمستان به مقداری که برگها را از پژمرده شدن نگهداری کند (فقط یکبار) آبیاری می نماییم.بعد از هر آبیاری تا آبیاری بعدی خاک باید کاملا خشک شود .لیندا میتواند تا یک سال آب را در پایه متورش ذخیره کند بنابراین آب دادن بیش از حد به گیاه متداولترین عامل نقصان در رشد و نابودی آن میباشد.

محیط کشت: این گیاه نیازمند یک مخلوط خاک خوب زهکشی شده با بافت لیمونی تقریبا سبک در۵/۷ -۵/۶ PH= است.مخلوط خاکی که شامل دو قسمت لوم یک قسمت پیت هوموس و دو قسمت ماسه و سنگریزه هایی برای ایجاد زهکش خوب لازم است.در نور کامل بهترین رشد را دارد.نور خیلی زیاد باعث سوخته شدن برگها و ریزش آن میشود و نور کم باعث رشد بیش از اندازه برگها و تغییر رنگ برگ به زرد و در نهایت افتادگی برگ میشود.

تغذیه: لیندا گیاهی کم توقع است و در طول بهار و تابستان یک بار از کود مایع استفاده میشود.

تکثیر

از طریق ریشه دار کردن جوانه های روی ساقه و از طریق کاشت بذر در بهار انجام میگیرد. زمانی که دمای هوا ۲۰ درجه سانتیگراد باشد.

کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم یا ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه ؛ البته تکثیر این گیاه برای آماتورها و در منزل بسیار دشوار و تقریباً ناممکن است.

آفات و امراض

مهمترین آفت لیندا کنه قرمز است که میتوان از مالاتیون و دیازینون استفاده کرد.مهمترین بیماری این گیاه پوسیدگی ریشه است که در اثر آبیاری زیاد و زهکشی ضعیف ایجاد میشود.

مراقبت های ویژه

لیندا به عنوان یک گیاه خانگی خوب در نظر گرفته میشود که بیش از اندازه آبیاری نشود.

با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می رویند که بخاطر حفظ شکل و فرم آن باید حذف گردند. هر دو سال یک بار گلدان را تعویض کنید زیرا تعویض زود به زود باعث ریشه زایی زیاد لیندا شده که این سبب افزایش ارتفاع و در نتیجه کاهش زیبایی آن میگردد.

نکته:

برگ های مرده ی انتهای گیاه را جدا کنید.

گل همیشه بهار

گل همیشه بهار یک گیاه یکساله و حاصلخیز است که پرورش آن بسیار آسان است. همیشه بهار گل‌هایی نارنجی، زرد و یا لیمویی را در امتداد ساقه‌های بلند تولید می‌کند. گل‌ها از اواسطِ تابستان تا فصلِ یخبندان شکوفا می‌شوند. همیشه بهار گزینه بسیار مناسبی برای گل آرایی است؛ اما قبل از آوردن این گل‌ها به داخلِ منزل از عدمِ وجودِ شته در آن‌ها اطمینان حاصل کنید. این گل‌ها محبوب هستند، اما ایراد آن‌ها این است که رایحه‌ای از خود متصاعد می‌کنند که برای فضایِ داخل خانه بیش از اندازه تُند است.

تکثیر گل همیشه بهار

همیشه بهار از دانه پرورش داده می‌شود. بذرِ همیشه بهار را در اوایلِ فصلِ بهار بکارید و رویِ بذر‌ها را با ۰٫۵ سانتی‌متر از خاکِ باغ بپوشانید. آن‌ها به آسانی جوانه زده و به سرعت رشد خواهند کرد. این گیاهان در اواسطِ تابستان با گل‌های زیبایشان شما را مسرور خواهند کرد. مکانی را در باغ به این گل‌ها اختصاص دهید تا بتوانند بدونِ مزاحمت در آن برای سال‌ها رشد کنند؛ زیرا این گل هر سال در بستر خاکتان بذرافشانی کرده و گل‌های همیشه بهار جدیدی را تولید می‌کنند. بذر‌ها را به فاصله ۳۸ سانتیمتری از هم در خاک باغ بکارید.

چگونه همیشه بهار را پرورش دهیم؟

گیاه همیشه بهار خاک غنی و زهکش را دوست دارد اما در عین حال بسیار سرسخت است و می‌تواند در خاک‌های متوسط یا ضعیف نیز دوام بیاورد. با بالا بردن کیفیت خاکتان می‌توانید گیاهان و گل‌های سالمتری را تولید کنید؛ بنابراین قدری کود (از کود ارگانیک هم می توانید استفاده کنید ) یا کمپوست به خاکتان بیافزایید. می‌توانید یک بار در ماه یک تقویت کننده عمومی را به خاک گل‌هایتان اضافه نمایید.

هنگامی که این گیاهان در خاک باغتان مستقر شدند باید در آن به خوبی رشد کنند، حتی در صورتی که به آن‌ها توجه و رسیدگی چندانی نشود. در دوره‌های خشکی آن‌ها را یک یا دو بار در هفته آبیاری نمایید. برای بهبود منظره باغتان و همچنین جلوگیری از رشد علف‌های هرز در اطراف این گیاهان از مالچ استفاده نمایید.

در اوایل تابستان گیاهان شما، گل‌های بزرگی را در امتدادِ ساقه‌های بلند تولید خواهند کرد. آن‌ها به طورِ مداوم حتی پس از اولین سرمایِ ملایم به تولیدِ گلِ خود ادامه می‌دهند. اگر می‌خواهید این گل‌ها را برای گل آرایی در منزل مورد استفاده قرار دهید، قبل از چیدن، ساقه‌ها و پشتِ برگ‌ها را به منظورِ آگاهی از حضورِ شته‌ها بررسی نمایید. شکوفه‌های خشک شده این گل‌ها را بچینید تا ظاهرِ آن‌ها را تمیز نگه داشته و به رشد شکوفه‌های جدید کمک کنید.

گل همیشه بهار یک گیاه سرسختِ یک ساله است. این گل با سرما و یا یخبندان‌های ملایم در فصلِ بهار یا پاییز آسیب نمی‌بیند؛ بلکه تنها در یخبندان‌های سنگین و سرمای منجمد کننده از پای در می‌آید.

حشرات و بیماری‌ها

بزرگ ‌ترین نقطه ضعفِ گل همیشه بهار این است که حشرات آن را دوست دارند و بنابراین همین امر آن‌ها را در معرضِ بیماری‌های مختلف گیاهی قرار می‌دهد. شته‌ها رایج‌ترین مشکلِ این گل هستند. البته آن‌ها به راحتی با صابون ضد حشره و یا حشره کش‌ها از میان می‌روند. گل‌ها را قبل از آوردن آن‌ها به داخل منزل به دقت مورد بررسی قرار دهید. بیماری رایجِ دیگرِ این گیاه بیماری قارچی است که در نتیجه آب و هوای گرم و مرطوب یا بارانی حاصل می‌شود. اگر قارچ‌ها یا کپک‌ها زیاد شدند، باید از قارچ کُش‌ها استفاده نمایید.

آفات و بیماری آشینانتوس

شته:

شته می‌تواند موجب بد شکل شدن نواحی جوان گیاه و در موارد حلمه شدید، موجب کوتاهی قامت گیاه شود. بر اثر ماده چسبناک عسلک برگهای گیاه چسبناک می‌شوند.

شپشک و کنه ها:

شپشک آرد آلود بر روی نواحی زیرین برگها و بر روی ریشه‌ها می‌تواند فعالیت کند. گیاه ضعیف می‌شود و در موارد آلودگی شدید ممکن است گیاه از بین برود. این حشره نیز ماده چسبناک عسلک را تولید می‌کند. کنه‌های گیاهی موجب زرد شدن برگسار و کاهش رشد رویشی گیاه می‌شوند. برگهای جوان چروکیده و شکننده می‌شوند و ممکن است از بین بروند.

تریپس:

تریپسها موجب پیچیده شدن و بدشکل شدن برگها و ظهور رگه‌های خاکستری – نقره‌ای در نواحی می‌شوند که از آنجا تغذیه کرده‌اند. تریپس می‌تواند ویروس لکه‌حلقوی پژمردگی گوجه فرنگی را به این گیاه منتقل کند.اگر تعداد آفات اندک است با تکه پارچه‌ای مرطوب آنان را از روی گیاه بردارید و اگر شدت حمله آنان زیاد است از سموم آفت‌کش سیستماتیک استفاده کنید.

کپک بوترتیس :

کپک بوترتیس بخصوص بر روی برگهای پایین قلمه‌ها ظاهر می شود. زخمهای آبدار تشکیل می‌شود که تبدیل به لکه‌های سیاه رنگ می‌شوند که به تدریج تمامی پهنک برگ را دربر گرفته و شاید گلها را نیز گرفتار سازد. در نهایت نواحی آلوده با لایه ای پودری و خاکستری پوشانده میشوند. برای جلوگیری از شیوع این بیماری باید از مرطوب شدن برگسار در زمان آبیاری جلوگیری شود . این بیماری در هوای سرد و مرطوب بیشتر شیوع می‌یابد و در صورت لزوم از سموم قارچکش استفاده شود.

لکه برگی:

لکه برگی از دیگر بیماریهای قارچی این گیاه است. لکه‌ها به شکل نواحی ابدار ظاهر می شوند و به تدریج بزرگ و قهوه‌ای می‌شوند. لکه‌ها حاشیه‌ای ارغوانی قرمز می‌یابند و مرکزی زرد رنگ در آن تشکیل می‌شود. ریزش برگ ممکن است روی دهد. باید از مرطوب شدن برگسار حین آبیاری و ابیاری بیش از اندازه گیاه خودداری کرد و در صورت لزوم از سموم قارچ‌کش استفاده نمود. در نوع دیگری از بیماری لکه برگی، لکه ها بیشتر در لبه، نوک و یا نواحی رگبرگی آسیب دیده در برگها بوجود می‌آیند. نواحی آلوده قهوه‌ای تیره و آبدار می‌شوند. در این نوع لکه برگی نیز باید از خیس شدن برگها جلوگیری کرد و در صورت لزوم از سموم قارچکش استفاده کرد.

سوختگی ریزوکتونیا:

سوختگی ریزوکتونیا موجب می‌شود تا پوششی قهوه‌ای رنگ نواحی از گیاه را در بر گیرد. این پوشش بر روی سطح بس تر کاشت نیز ممکن است مشاهده شود.

سوختگی جنوبی:

سوختگی جنوبی تمامی قسمتهای گیاه را می‌تواند مبتلا کند اما اکثرا بر روی ساقه و برگ دیده می‌شود. بر روی ساقه نواحی آبدار و زخمهای نکروزه در نزدیکی سطح خاک دیده می‌شود. ساقه در نهایت میپوسد و پژمرده می‌شود

آشینانتوس (اشیانتوس)

نام علمی: Aeschynanthus speciosus

خانواده: gesneriaceae

 راسته: Lamiales

بومی جنوب شرقی قاره آسیا بخصوص کشور اندونزی است.اشینانتوس ساقه‌هایی بلند به طول ۹۰-۶۰ سانتیمتر دارد که گلها در انتهای آنان شکل می‌گیرد و بسیار مناسب کاشته شدن در سبدهای گل آویز است. می توان ساقه‌ها را بر روی قیم نیز هدایت کرد اما ساقه‌های آویخته گیاه گلدهی بهتری خواهند داشت. این گیاه به دلیل بلند بودن و آویخته بودن ساقه‌ها معمولا در سبدهای آویزان استفاده می‌شود و به همین دلیل یکی از اسامی آن گیاه سبدی یا Basket plant است. نام دیگر این گیاه پیچ رژ لب Lipistick vine است، زیرا در انواع متداول این گیاه کاسه گل به هم پیوسته است و گل قرمز رنگ از میان آن بیرون می‌آید و تداعی کننده رژ لب خانم ها است.

گیاهان جوان گلدهی چندانی ندارند و باید صبر کنید تا کمی بزرگتر شوند و گلدهی آنان افزایش یابد اما گیاهی که بالغ و چند ساله است ممکن است به دلایل مختلف گلدهی اندکی داشته باشد.گلهای گیاه اشینانتوس در اواخر تابستان و اوایل پاییز شکوفا می‌شوند.

شرایط نگهداری

آبیاری:

در فصل گرم خاک را همیشه مرطوب اما نه خیس و غرقابی نگهدارید گیاه در هوای گرم نباید خشکی ببیند. با کاهش درجه حرارت محیط بهتر است در بین دو آبیاری خاک سطح گلدان خشک شود و سپس گیاه آبیاری شود. آبیاری ۴-۳ بار در هفته در تابستان و هفته‌ای یک مرتبه در زمستان کافی است. آبیاری بیش از اندازه موجب زرد شدن و ریزش برگهای گیاه می‌شود. به گیاه مدتی کمتر آب دهید تا شاهد رشد برگهای جدید باشید سپس حجم آب را بیشتر کنید از آب ولرم استفاده کنید تا رشد بهتری داشته باشد

اشینانتوس دارای دوره استراحت است که بعد از دوران گلدهی استراحت خود را طی می‌کند. در این زمان که موقع مناسبی نیز برای هرس می‌باشد باید حجم آب کمتری را برای گیاه استفاده کرد. زمان استراحت این گیاه تقریبا اواسط و اواخر پاییز شروع می‌شود. رطوبت هوا در روزهای گرم مهم است. در چنین شرایطی برگسار را روزانه غبارپاشی کنید. رطوبت اندک هوا موجب خشک و قهوه‌ای شدن برگها و حتی سیاه شدن و خشک شدن گلها می‌شود.

نور:

مکانی روشن حداقل با روزی چهار ساعت نور اما بدور از نور مستقیم آفتاب بخصوص در روزهای گرم، برای این گیاه مناسب است. نور کم محیط از گلدهی گیاه جلوگیری می‌کند و ساقه‌ها بیش از اندازه بلند و نازک و فاصله برگها بر روی ساقه‌ها افزایش می‌یابد. اگر نور محیط کم است می‌توانید از نور مصنوعی همانند لامپهای فلورسنت استفاده کنید تا گلدهی تحریک شود. نور شدید نیز مانع از گلدهی مناسب این گیاه خواهد شد. نور مستقیم نیز موجب خشکیدن و قهوه‌ای شدن برگها و ریزش آنان می‌شود. هر مقدار که نور شدید تر است سعی کنید تا گیاه آب بیشتری مصرف کند.

دما:

دمای ۲۹-۲۱ درجه سانتیگراد در طی روز و ۲۱-۱۸ درجه سانتیگراد در طی شب برای این گیاه مناسب است. گاهی نیز دمای ۲۴-۱۶ درجه به شکل عمومی برای این گیاه مناسب معرفی شده است. دمای محیط اطراف این گیاه نباید از ۱۶-۱۵ درجه سانتیگراد پایین‌تر بیاید. در این دما برگها حالتی افتاده می یابند. و اگر دما به ۱۰ درجه سانتگراد برسد برگها قرمز تیره می‌شوند و می‌ریزند. هوای گرم نیز موجب پژمرده شدن برگها می‌شود.

خاک:

این گیاه نیاز به خاک سبک با زهکش بالا دارد مخلوط شن و پیت موس محیط مناسبی را ایجاد می‌کند. کاهش رشد و گلدهی گیاهان بالغ ممکن است به دلیل کمبود مواد غذایی باشد.

کوددهی:

جهت کوددهی می‌توان در طی فصل رشد (بهار و تابستان) از کودهای با عناصر یکسان مانند سه ۲۰ یا سه ۱۸ هر دو یا چهار هفته یکبار استفاده کرد

هرس:

گیاه اشینانتوس سالی یک مرتبه بعد از فصل گلدهی نیاز به هرس دارد برخی از ساقه‌‌ها که خیلی بلند شده اند کوتاه می‌شوند طوری که ۱۳-۱۱ سانتیمتر از آنان باقی بماند.

سینگونیوم

نام علمی: Syngonium podophyllum

خانواده:  Araceae

بومی جنگل های بارانی نواحی آمریکای مرکزی و جنوبی می باشد.در موطن خود به شکل پیچ هایی چوبی و بالارونده بر روی درختان دیگر تا ارتفاع ۲۰-۱۰ متر رشد می‌کنند اما به عنوان گیاهی خانگی و گلدانی معمولا بین ۶۰ الی ۱۲۰ سانتیمتر می تواند رشد کند. در مورد گیاه گلدانی سینگونیوم و برای فراهم کردن رطوبت مورد نیاز ریشه‌های هوایی موجود بر روی ساقه آن و همچنین شکل دهی به برگسار گیاه معمولا از قیمی که با خزه مرطوب پوشانده شده است در گلدان استفاده می‌شود. همچنین می‌توان با قطع ساقه‌های بلند این گیاه، بیشتر آنرا به شکل بوته‌ای تربیت کرد تا بالارونده. برگها در ابتدا رشد قلبی شکل هستند اما بعدا به شکل نیزه ای در میآیند. شیره این گیاه حاوی ماده سمی اکسلات کلسیم است و ممکن است در برخی از افراد موجب حساسیت پوستی شود هنگام کار با این گیاه اگر دستکش دست کنید بهتر است.

شرایط محیطی

آبیاری:

برای آبیاری زمانی که سطح خاک رطوبت را تا حدودی از دست داده بود گیاه را آبیاری کنید. این گیاه به رطوبت هوا نیاز دارد غبارپاشی برگها به شادابی و رشد آن کمک می کند . خشکی هوا و عدم رطوبت مناسب هوا و همچنین خشکی کشیدن گیاه یکی از دلایل خشک شدن نوک و حاشیه برگها است.آبیاری بیش از اندازه نیز چنین علائمی را می‌تواند ایجاد کند. بنابراین وقتی چنین مشکلی را در برگهای گیاه دیدید ، وضعیت خاک گلدان را بررسی کنیدککه بستر کاشت گیاه خشک مانده است یا بیش از اندازه به آن آب داده‌اید.

دما:

دما در زمستان به زیر ۱۸-۱۶ درجه سانتیگراد و در فصل رشد دمای ۳۰-۲۰ درجه سانتیگراد  مناسب رشد این گیاه است و بهترین رشد را در دمای ۲۴-۱۶ درجه دارد. در هوای گرم و خشک همانند مکانی در نزدیکی وسایل گرمازا ، برگها قهوه‌ای رنگ و شکننده می‌شوند. بنابراین گیاه را به مکانی خنک‌تر منتقل کنید و عمل غبارپاشی را فراموش نکنید.

نور:

اگرچه این گیاه به سایه مقاوم است اما بهترین رشد را در مکانی پر از نور و البته به دور از نور مستقیم آفتاب دارد نور کم باعث بلند و علفی شدن ساقه و فاصله زیاد  بین دو برگ میشود. نور شدید نیز موجب رنگ پریدگی برگها می‌شود. گلدان را هر چند وقت یکبار بچرخانید تا مانع از کج شدن گیاه به سمت نور شوید.

خاک:

مخلوطی از خاک برگ و پیت موس محیط مناسب را برای رشد ریشه‌های این گیاه می‌سازد بخصوص انکه از زهکش خوبی نیز برخوردار است و مانع از خیس ماندن بستر کاشت می‌شود.

کوددهی:

مواد غذایی کم و نامناسب موجب پریدگی رنگ برگها و ریز ماندن آنان می‌شود. برای تغذیه مناسب گیاه می‌توان در فصل رشد یعنی بهار و تابستان از کودهای مخصوص گیاهان زینتی همانند ۲۰-۲۰-۲۰ البته با نصف غلظت معمول، گیاه را کوددهی کرد. زمان تعویض گلدان این گیاه در بهار است البته سینگونیوم به طور میانگین هر دو سال یکبار نیاز به تعویض گلدان دارد و به طور کل گیاهی است که تراکم ریشه هایش در گلدان را دوست دارد و اگر گلدان بسیار بزرگتر در نظر گرفته شود این گیاه رشد خوبی نخواهد داشت.

تکثیر سینگونیوم

برای تکثیر می توان اواخر بهار و یا اوایل تابستان از قلمه ساقه که ریشه های هوایی دارد یا قلمه هایی که ریشه خفته دارد استفاده کرد. قلمه ها از نوک ساقه به طول ۸-۱۰ سانتیمتر و برش را حتما زیر گره بزنید و برگهایی که در انتهای قلمه است حذف کنید. قلمه را در گلدانی که از مخلوط ماسه، خاک و خاکبرگ و یا پیت موس ، شن و پرلایت پر شده  است بکارید.

اگر امکانات گلخانه‌ای ندارید، کیسه پلاستیک شفافی بر روی گلدان بکشید تا رطوبت در اطراف قلمه ها بماند و گلدان را در محلی روشن اما بدور از نور خورشید نگهدارید. مراقب باشید تا قلمه ها خشکی نکشند. ۶-۴ هفته طول می‌کشد تا قلمه‌ها ریشه بدهند که بعد از طی شدن این مدت زمان می‌توانید کیسه پلاستیک را از روی گلدان حاوی قلمه‌ها بردارید. یک ماه صبر کنید و بعد اگر لازم بود از کودهای محلول هر ماه یک مرتبه برای گیاهان جوان استفاده کنید. ۵-۴ ماه بعد می‌توانید گلدان گیاه را عوض کنید و گلدانی بزرگتر را برای آن استفاده کنید.

هرس

برای حفظ حالت بوته ای و پرپشت این گیاه میتوان ساقه های مسن گیاه را زمانی که بلند می شوند قطع کرد. زمان مناسب این کار اوایل تابستان است و از ساقه های بدست آمده می توان در تکثیر این استفاده کرد.

آفات و بیماری ها

تار عنکبوت:

مهمترین آفت این گیاه کنه تارعنکبوتی است که در پشت برگها تار عنکبوت فراوانی مشاهده می‌شود و بر اثر مصرف کنه از شیره گیاه، بعد از مدتی برگها زرد می‌شوند.

شپشک:

شپشک آفت دیگری است که گاهی به سینگونیوم حمله می‌کند و از شیره آن می‌مکد و علاوه بر ضعیف کردن گیاه و زردی برگسار ماده چسبناکی به نام عسلک تولید می‌کند.

شته:

شته ها نیز گاهی به این گیاه حمله می‌کنند و از شیره آن می‌مکنند و عسلک نیز تولید می‌کنند و درنهایت موجب زردی برگهامی‌شوند. هر سه این آفت در صورت شدت عمل می‌توانند موجب ریزش برگها شوند. در صورت تعداد اندک آفات سعی کنید با پارچه‌ای مرطوب سطوح برگها را از وجود آنان پاک کنید اما اگر تعداد آنان زاید است از سموم سیستماتیک استفاده کنید.

سوختگی بلایت:

از بیماریهای سینگونیوم می‌توان به سوختگی بلایت که نوعی بیماری باکتریایی است اشاره کرد. بر روی برگها لکه‌هایی بیضی شکل و نامنظم سیاه رنگ با حاشیه زرد رنگ بوجود می‌آید و برگهای آلوده زرد و پژمرده می شوند. در مدت زمانی کوتاه بافتهای آلوده پژمرده شده و از بین خواهند رفت. تنها راه حل این بیماری نابود کردن گیاه آلوده است.

سوختگی جنوبی:

بیماری دیگر سینگونیوم سوختگی جنوبی است که نوعی بیماری قارچی می‌باشد که بر اثر آن ساقه‌ها می‌پوسند و گیاه خود را می‌اندازد و توده‌های متراکمی از قارچ بر روی سطح خاک مشاهده می‌شود.

در مورد این بیماریها پیشگیری بهتر از درمان است. هنگام تهیه خاک گلدان از مواد ضدعفونی شده استفاده کرد. گیاه را زیاد آب ندهید تا خاک مدت زمان طولانی به شکل غرقاب باقی بماند و هنگام آبیاری برگسار گیاه خیس نشوند. در مورد سوختگی بلایت می‌توان از سموم قارچکش استفاده کرد.

مامیلاریا ماتودیا (Mammillaria matudae)

خانواده : cactaceae

این گونه به مکزیک مهاجرت کرده و هیچ اطلاعات دقیق از زیستگاه این واریته وجود ندارد. اطلاعات دقیقی درباره اندازه جمعیت یا روند جمعیت وجود ندارد ولی تهدیدی برای اینگونه شناخته نشده است. یک کاکتوس ستونی است که به طور کلی در طول زمان به همین حالت باقی می ماند. ساقه گیاهان جوان بسیار مرتب است و تمایل دارد تا به عنوان یک گیاه تک ساقه گسترش پیدا کند. در فصل گلدهی سر هر ستون توسط یک حلقه کامل از گلهای قرمز ستاره ای پوشانده می شود. معمولا ۲-۵ سانتیمتر از نقطه رشد به طرف انتهای ستون توسط این حلقه گل احاطه شده است. تنوع زیادی در رنگ ستون وجود دارد .ساقه این گیاه تا ارتفاع ۱۰-۲۰ سانتیمتر یا بیشتر رشد کرده و قطر این گیاه ۳ سانتی متر است.

شیره گیاهی با لاتکس است. برجستگی های روی بدنه به صورت مخروطی شکلوجود دارد.ستون فقرات مرکزی به سمت بالا به رنگ سفید تا تقریبا سیاه یا قهواه ای یا قهوه ای مایل به سیاه سوزنی شکل کمی مسطح تا ۵ میلیمتر طول دارد. گل ها درخشان صورتی تا قرمز و حدود ۱۲ میلیمتر طول دارد .فصل شکوفایی گلها ماه مارس تا اوریل است. دارای میوه ی قرمز با رنگ سبز می باشد که تا ۱۲ میلیمتر طول دارد و حاوی بذر است. دانه ها به رنگ قهوه ای روشن هستند.

شرایط نگهداری

این یک گونه ازاد گلدار و نسبتا سریع رشد است .

نور: این واریته مامیلاریا نیاز به نور خورشید کامل است ولی مکانهایی با سایه جزئی را هم دوام می اورد .بهترین رنگ تیغ و شکل و فرم بدنه را در نور روشن دارد .از افتاب مستقبم مخصوصا در ظهر تابستان محافظت شود.

ابیاری: این کاکتوس به ابیاری کامل و منظم نیاز دارد مخصوصا در تابستان و فصول گرم ابیاری و وقتی انجام شود که بستر گیاه فاقد رطوبت است. اما بیش از حد ابیاری نشود بسترهای خیس و غرقاب باعث فساد ریشه میشود در زمستان بهتر است خشک نگهداری شود و در حدی ابیاری شود که از خشک شدن ریشه جلوگیری شود

خاک: نیاز به خاک بسیار سبک و متخلخل دارد خاک کاکتوس با سنگریزه های نوک تیز بستر ایده الی برای کاشت این گیاه است.

کوددهی: بهار تا اول پاییز دو هفته یکبار با کودهای پتاسه و ماهی یکبار با کود ۲۰٫۲۰٫۲۰ کوددهی شود.

دما: دمای بالا را به راحتی تحمل میکند در زمستان تا دمای ۴- را تحمل می کند.

تعویض گلدان: برای گیاهان جوان و یک ساله هر سال در اول فصل رشد گلدان این گیاه را با یک سایز بزرگتر تعویض و خاک را تقویت کنید برای گیاهان بالغ نیاز به تعویض هر ساله نیست و میتوان دو تا سه سالی یکبار گلدان را تعویض کرد. بهتر است کار تعویض و تقویت خاک و گلدان را در اواخر زمستان یا اوایل بهار انجام دهید و تا یک هفته بعد جابجایی بستر را ابیاری نکنید چون ریشه های مویی حین جابجایی به محض هوا خوردن از بین میرود و برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه ها بهتر است هفت تا ده روز بعد جابجایی ابیاری نشود

تکثیر: از طریق کاشت بذر و قلمه

گل ناز یخی

نیازها

خاک: این گیاه از نظر خاک بسیار کم توقع است و تقریبا در همه خاکی رشد میک ند. لازم است خاك دارای زهکشی خوبی باشد تا آب از منافذ عبور کند و خاک بعد از آبیاری خیس باقی نماند . برای این منظور می توان  از ترکیب خاک لوم و ماسه وخاک برگ استفاده کرد.

کوددهی :  در صورتی که کوددهی زیاد باشد گیاه رشد رویشی خواهد داشت و گلدهی کمتر به همین دلیل بهتر این است که غلظت کم کود  و در بازه ی زمانی بیشتری استفاده شود . مثلا دو بار در فصل رشد (اول بهار و اول تابستان).

نور :  به محیطی با نور کامل نیاز دارد  و  یا سایه ی کم، نور کم می تواند بر گلدهی و باز نشدن غنچه ها موثر باشد

آبیاری :  نباید زیاد آبیاری شود ، نکته قابل توجه این است که این گل در صورتیکه دارای خاک همیشه مرطوب و خیس باشد به مرور زرد رنگ شده و پس از پوسیدگی ریشه ها و ساقه ها از بین میرود . بنابراین به هنگام آبیاری  باید خاک تا حدود یک سانت خشک باشد . بهترین حالت آبیاری به صورت منظم و هر هفته می باشد (خصوصا در مناطق بسیار گرم)

دما : این گیاه بسیار مقاوم بوده  و سرما تازير ١٠ تحمل کند، اما در تابستان و هوای گرم  بهتر است گیاه بعد از ظهرها در سایه کم باشد  و در زمستان در جایی حدود ۱۵ درجه و نور کامل تا  کم و بیش به گلدهی ادامه دهد.

تکثیر

با دو روش قلمه و بذر صورت میگیرد :
قلمه : یک ساقه حدود ده سانت از گیاه جدا کنید .برگهایش را جدا کرده به جز چند برگ در سر ساقه، ساقه را تا سه سانت در خاک مناسب بگذارید  و به صورت منظم اما نه زیاد آبیاری کنید تا زمانیکه ریشه دهد (حدود سه هفته) بعد از آن میتوانید گیاه را آرام از نور کم تا نور  کامل عادت دهید.

بذر : زمان کاشت آن اواخر زمستان می باشد . بذر را در ۲۰ سانتی متری در زیر خاک مناسب قرار دهید و نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که تا زمانیکه بذر جوانه نزده آبیاری به صورت آب پاشی بروی خاک انجام شود تا بذر جابه جا نشود بعد از آن می توانید آبیاری معمولی انجام دهید.

مراقبت و نگهداري از گل ها در فصل زمستان و پاییز

دغدغه بيشتر علاقمندان به پرورش و نگهداري بوته هاي گل در فصل پاييز و زمستان مراقبت از گلدان هاي خود از گزند سرما است. زمستان فصل استراحت و خواب بسياري از گياهان بوده و همچنين اماده شدن براي شكوفايي در فصل بهار است. اين طبيعي است كه در شرايط عادي ( غير گلخانه اي ) در فصل زمستان گل هاي شما رشد چنداني نداشته باشند برگ هايشان بريزد يا گاها خشك شوند. اما امر مهم اين است كه ما براي فصل بهار گل هاي زيباي خود را داشته باشيم .

گل هایی مانند شمعداني و كولانكولائه :

بعضي از گل ها مثل شمعداني و كولانكولائه تا حدودي در مقابل سرما مقاوم هستند اما بايد انها را از جريانات سرد محفوظ داريم. گوشه هاي حياط يا زير درختان مي تواند جاي مناسبي براي نگه داشتن اين قبيل گياهان باشد. گل هايي مثل كولانكوئه براي انكه در فصل بهار گل دهي داشته باشند بايسد در فصل زمستان به اندازه كافي از نور خورشيد بهره مند گردند.

گل هایی  مانند حسن يوسف:

گل هايي مثل  در سرماي شديد خشك مي شوند و بايد در جايي مناسب نگه داري شوند. داخل منزل و فضاي سبز داخل منزل جايگاه مناسبي مي باشد . دقت داشته باشيد ممكن است در اين دوره از جذابيت برگ هاي حسن يوسف كاسته شود. جاي نگراني نيست با رسيدن فصل بهار و انتقال گلدان به مكان مناسب دوباره جذابيت خود را به دست مي اورند.

کاکتوس ها:

كاكتوس هايتان را در زمستان بيش از اندازه ابياري نكنيد. اگر در محل اقامت شما باران زياد مي بارد.كاكتوس هاي خود را از باران محفوظ بداريد. زياد مرطوب بودن خاك گلدان كاكتوس ها در زمستان باعث پوسيدگي و از بين رفتن كاكتوس شما مي شود.

گل هایی مانند برگ بيدي بنفش، نخل مرداب،  گل قلم زن :

ساقه هاي گل هايي مثل برگ بيدي بنفش، نخل مرداب،  گل قلم زن ( در فضاي باز ) در زمستان كاملا خشك مي شود . نياز به تلاش براي جلوگيري از اين اتفاق نيست زيرا ريشه هاي اين گياهان زنده اند و اين خواب زمستاني برا ي گياهان شما مناسب مي باشد تا در فصل بهار زيبايي كمال خود را به نمايش بگذارند. از ريشه هاي اين قبيل گياهان مراقبت كنيد و مواظب باشيد محل ريشه هاي اين گياهان عمل شخم زني انجام نشود.

گل هايي مثل گل ناز افتابي و پريوش:

گل هايي مثل گل ناز افتابي و پريوش در زمستان كاملا خشك مي شوند و براي داشتن گلدان اين گل ها در سال جديد بايد بذر انها را جمع اوري كنيد. يا اينكه از گلدان خشك شده  ی آن ها تا فصل بهار مراقبت كنيد. بذر هاي به جا مانده در گلدان در فرصت مناسب رشد مي كنند. بايد به اين گلدان ها در نزديك هاي بهار منظم آب  دهيد.

آدنیوم

ادنیوم بومی مناطق گرمسیر و از خانواده ی خرزهره  می باشد. گیاه ادنیوم گیاهی گوشتی است با  ساقه های متورم زیبا با توانایی ذخیره ی اب . همان طور که از اسم خرزهره پیداست این خانواده کمی سمی بوده و بهتر است  بچه های کوچک و حیوانات خانگی خیلی در معرضشان  نباشند.

نیارها

آب ادنیوم : به نظر می رسد مثل اکثر گیاهانی که در اپارتمان نگهداری می کنیم بصورت هفته ایی ۲ بار کافی باشد.  بهتر است پای گیاه خیس نباشد و بعد اقدام به ابیاری کنیم. در زمستان  حتما اب کمتری بدهیم تا دچار پوسیدگی و رشد نحیف گونه ی گیاه نگردیم.

نور ادنیوم : اگه دلتان  می خواهد گیاه آدنیوم  به گل بنشیند، نور آفتاب را به گیاهتان برسانید. مکان های کم نور و آپارتمانی باعث می شود ساقه های گیاه بلند و باریک و علفی شکل شوند  و گیاه هم نتواند به گل بنشیند.

دما ادنیوم : آدنیوم یک گیاه گرمسیری می باشد پس نیاز دمایی بالایی می طلبد و از سرما خیلی خوشش نمی اید. پس دمای منزلتان برایش مطلوب می باشد. از بین اعداد و ارقام هم می توان حداقل ۱۴-۱۵ تا ۳۰-۳۲ را بیان کرد.

خاک ادنیوم : خاک ادنیوم باید دارای زهکش خوب باشد تا از ماندن اب جلوگیری شود وتهویه بخوبی انجام شود. بهتر است که ترکیبی از شن ، ماسه ، کود پوسیده شده(حتما پوسیده)،خاک برگ  باشد.

معرفی گیاه آدنیوم به همراه بیان نیاز ها و شرایط نگهداری و تکثیر آن

روش تکثیر ادنیوم : تکثیر ادنیوم به چند روش انجام می شود: تکثیر با بذر و قلمه. البته ممکن است که بعضی ها با روش هایی چون کشت بافت و.. هم انجام دهند اما ما روش اقتصادی و مرسوم در ایران را  بیان می کنیم. البته باید بیان کرد که این گیاه (ادنیوم) را پیوند هم می زنند که ما جز روش تکثیر عنوان نمی کنیم .در پیوند زنی ادنیوم این نکته را در نظر می گیرند که واریته ایی که به بیماری ها مقاومتر است را به عنوان پایه و واریته ایی که دارایی گل بهتر و زیباتری است را به عنوان پیوندک انتخاب می کنند که ترکیب این دو باهم یک گیاه همه چی تمام بشود.

‍