نگه داری

 بررسی نیازهای گل میخک

    نور و دما:

به طور کلی، میخک به هوای خنک و نور زیاد احتیاج دارد اما چندان به سرما مقاوم نیست. در واقع در درجه اول نور و پس از آن دما از جمله مهمترین عوامل مؤثر بر سرعت رشد و گلدهی میخک می باشند. دما، سرعت گل انگیزی و نیز نمو گل را تحت اثر قرار می دهد. دمای بهینه برای تولید گل، °C10 در شب و ۱۳ تا °C16 در روز است. دماهای بالا باعث کاهش قطر گل می شود.

شدت نور، تعیین کننده سرعت گل انیزی است. وقتی میزان نور کم است گل انگیزی کند بوده و برگ بیشتری تولید می شود. در نور زیاد،گل انگیزی سریع بوده و ساقه ها در زمان برداشت برگ کمتری دارند. ولی سرعت نمو گل تحت تأثیر میزان تابش نور قرار نمی گیرد. نور کم باعث ایجاد ساقه های ضعیف و در نتیجه کاهش کیفیت گل می شود. فتوپریود اثری مستقیم روی گلدهی و وضعیت ساقه دارد. گیاهانی که در شرایط نوری زیر ۸ ساعت رشد می کنند دارای ساقه های بلندتر، گل های کمی درشت تر و شاخه های جانبی بیشتر هستند. ولی آن هایی که در فتوپریود زیر ۱۶ ساعت رشد می کنند ساقه های کوتاه تر و شاخه های جانبی کمتری دارند

    خاک:

گرچه میخک در خاک های به نسبت سنگین بهتر از گل های دیگر مقاومت می کند ولی کیفیت و میزان محصول آن دراین شرایط کاهش می یابد. خاک باید دارای زه کشی خوب باشد، بنابراین خاک های شنی لومی که با مواد آلی اصلاح شده اند بسیار مناسب هستند، ترکیب خاک مناسب شامل ۱۰% رس، ۴۰% ماسه و ۵۰% پیت است. خاک های اسیدی را دوست ندارد و pHخنثی و یا ۶ –۷ برای آن مطلوب است.

    آبیاری:

خاک میخک باید همیشه مرطوب باشد. بنابراین بسته به عوامل مختلف مانند بافت خاک، طول روز، دما و رطوبت هوا، تناوب آبیاری متفاوت است. زمانی که شدت نور کم باشد، با کاهش مقدار آب در دسترس گیاه می توان از ایجاد شاخه های ضعیف جلوگیری کرد.

    کوددهی:

کمبود نیتروژن باعث می شود رشد میخک کم شده، برگ ها نازک و باریک شوند و انحناء طبیعی آن ها از بین برود. باید کودهای پتاسیم دار و فسفره به خاک اضافه شود که میزان نیاز این کودها به تقریب ۴ برابر کودی است که برای بستر کاشت گل های یک ساله توصیه شده است. محلول پاشی آهن نیز توصیه شده است. میخک به کمبود بُر حساس است و علائم آن شامل: ۱- گل ها و غنچه های بدشکل ۲- تولید شاخه های کوتاه ۳- انشعابات زیاد در انتهای ساقه است.

تذکر مهم برای روش کاشت نهال نسترن:

۱ـ اندازه گودال باید به اندازه حجم ریشه باشد.

۲ـ نسترن هایى که در داخل پیت حلبى پرورش داده شده اند طورى از حلب خارج کنید که ریشه در معرض هوا قرار نگیرد. براى این منظور باید حلب را با چکش یا تیشه با دقت ببریم تا خاک هاى اطراف ریشه نریزد سپس نهال را از حلب خارج نموده به زمین منتقل مى کنیم.

ضمنا مواظب دست هایتان باشید، ساقه هاى نسترن پر از تیغ هاى تیز است و بریدن حلب هم خالى از خطر نیست.

اگر نسترن ها جوان هستند و در داخل پلاستیک قرار دارند پلاستیک را با قیچى پاره کنید تا ریشه آسیب نبیند.

هرس:

معمولاً نسترن برخلاف رز به هرس چندانى احتیاج ندارد. در فصول گرم فقط پاجوش ها را حذف مى کنیم اما هرس اصلى در اواخر زمستان قبل از بیدار شدن گیاه از خواب زمستانه صورت مى گیرد.

در این فصل با کوتاه کردن ساقه هاى نسترن مى توانیم آن را به شکل دلخواه در آورده و شاخه هاى اصلى اش را روى پرچین هدایت کنیم.

در صورتى که شاخه هاى اصلى دچارآفت زدگى یا پوسیدگى شده باشد با نگهدارى پاجوش ها و حذف شاخه هاى قدیمى مى توانیم به جوان نمودن نهال اقدام کنیم.

کودپاشى:

همه ساله در دو فصل بهار و پاییز کود حیوانى پوسیده را در اطراف نهال اضافه نموده و آن را خوب با خاک مخلوط کنید.

کودهاى شیمیایى نیز به رشد و گلدهى نسترن کمک مى کند از اواسط تا اواخر زمستان کودهاى فسفاته را پاى ریشه بریزید در اوایل بهار کودهاى داراى ازت و آهن و در اواخر بهار و اوایل تابستان عناصر شیمیایى مختلف (عناصر کم مصرف) را به نسبت هاى توصیه شده مورد استفاده قرار دهید.

توصیه هاى مهم:

۱ـ آبیارى را به طور مرتب انجام داده و بعد از خشک شدن خاک به آن آب بدهید. (در فاصله دو آبیارى خاک باید خشک باشد)

۲ـ گل هایى که عمرشان تمام شده با قیچى تیز از ناحیه دم گل حذف کنید.

۳ـ نسترن را در کنار نرده ها و یا جایى که قیم مناسب داشته باشد بکارید تا فرم بالا رونده خود را به دست آورد.

۴ـ از کاشت نسترن در سایه خوددارى فرمایید.

نسترن

نَستَرَن (Rosa canina) نوعی رز وحشی با گل‌های ریز می‌باشد که به رنگ‌های سفید، قرمز و گاهی زرد یافت می‌شود و دارای بوی کم اما مطبوعی است.

میوه آن دارای مقدار بسیار زیاد ویتامین ث است. در طب سنتی ایران به کار می‌رود. از مهم‌ترین خواص دارویی آن می‌توان آرامش بخشی و التیام بیماری‌های قلبی را نام برد. مقوی معده، پایین آورنده فشار خون، کم‌کننده قند خون است و درد و ورم کلیه و اسهال را درمان می‌کند.  آن را به صورت دم‌کرده (چای میوه نسترن) مصرف می‌کنند.

نسترن، درختچه اى است زیبا و مقاوم که اصل و منشأ ایرانى دارد. پایه هاى وحشى آن از دیرباز در کوهپایه ها وجود داشته و در حال حاضر نیز زینت بخش دامنه هاى سبز مناطق کوهستانى است. در واقع گل سرخ هاى امروزى نسل هایى از نسترن هاى وحشى هستند که اصلاح شده و به صورت پرورشى درآمده اند. نسترن در فصل بهار غرق در گل مى شود و خانه را جلوه دیگرى مى بخشد. ضمنا پایه بسیار مقاومى براى پیوند انواع رُزهاى رنگ به رنگ و زیبا است.

خاک:

نسبت به نوع خاک حساسیت ندارد، اما خاک هایى را که داراى قدرى رسى باشند به خاک هاى شنى ترجیح مى دهد.

تکثیر:

ازدیاد نسترن به وسیله کاشت بذر و قلمه صورت مى گیرد. مراکز فروش گل و گیاه انواع رز و نسترن را داخل ظروف پلاستیکى تولید نموده و براى کاشت مجدد و یا انتقال به گلدان بزرگتر آماده مى کنند.

زمان کاشت:

از پاییز تا اواخر زمستان هر زمانى که برف و یخبندان نباشد مى توانیم نسترن را به زمین بنشانیم.

روش کاشت نهال:

قبل از کاشت بهتر است اول خاک را اصلاح کنیم براى این منظور در هر متر مربع حدود سه کیلوگرم کود حیوانى پوسیده به زمین اضافه و با خاک مخلوط کنید سپس نهال نسترن را از گلدان خارج ساخته و در گودالى که به همین منظور آماده نموده اید بکارید.

مشخصات

نام : زنبق

نام لاتین : Dwarf iris

نام علمی : Iris reticulate

خانواده : Iridaceae

گیاه شناسی

گیاه زنبق، از خانواده زنبق ها و اکثر پیازهای از این جنس قد بلند بوده و برای کاشت در گلدان مناسب نیستند اما چند واریته اصلاح شده پا کوتاه در دست است. پیازهای آن باید در اوایل پاییز کاشته شوند. این پیازها در اواخر زمستان تا وسط بهار گلدهی دارند.

در هر گلدان ۱۲ سانتیمتری ۵-۶ پیاز کشت کنید و روی آنها را باخاک مخصوص پیاز بپوشانید. بر عکس سایر پیازها، زنبق احتیاج به گذراندن دوره تاریکی ندارد. سرما و نور از نیازهای آن است، در اول رشد مکان نیم سایه را بهتر می پسندد اما هنگامی که دوران گلدهی شروع می شود نیاز شدید به نور دارد. دقت کنید تغذیه خارج از اندازه پیاز را وادار به تولید پیازچه کرده و از گل دادن باز می ماند.

نیازهای گل زنبق

نور : در هنگام رشد علفی و سبزینه ای نور نسبی و در دوران گلدهی به نور کامل نیاز دارد، این گیاه نور مستقیم آفتاب را نمی پسندد.

دما : در رشد علفی هوای خنک ۴ الی ۷ درجه و در دوران گلدهی هوای گرم تر حدود ۱۳ الی ۱۶ درجه برای آن مناسب است.

آبیاری : پس از کاشت، گلدان را آبیاری، سپس برنامه آبیاری را برای مرطوب نگهداشتن خاک، هفتگی کنید. در دوران گلدهی ۲ الی ۳ بار در هفته کافی است.

رطوبت : نیاز به غبار پاشی نداشته و هوای خنک و خشک را دوست دارد.

تغذیه : اگر پیاز را برای کاشت در باغ در سال آینده می خواهید هر ۱۰ روز یک بار با کودهای محلول مخصوص گیاهان خانگی یا باغی تغذیه کنید. شروع تغذیه با تکیل اولین غنچه و پایان آن زرد و خشک شدن برگ ها است.

خاک : خاک لومی، کمپوست گلدان و یا فیبر مخصوص کاشت پیاز.

کاشت : پیازها را در عمق ۷ الی ۱۰ سانتیمتری و به فاصله ۱۰ الی ۱۵ سانتیمتر از یکدیگر کشت کنید این پیازها را باید در خاکی مخلوط از دو سوم خاک کشاورزی سیاه و سبک و یک سوم کمپوست و ماسه کشت شوند. تا دو سال می توانید پیازها را در خاک نگه دارید.

آرالیا

تکه های قهوه روی برگ مشاهده میشود: نور آفتاب خیلی شدید است.گلدان ها را بع محل تاریکتری و با نور غیر مستقیم منتقل نمایید.

زخم های قهوه ای روی برگها مشاهده می گردد: عامل آن وجود دود و گاز آشپزخانه در محیط است.گلدان ها را به محیطی با هوای مملو از اکسیژن منتقل نمایید.

سطح زیرین برگها دارای تار عنکبوت،برگ ها رنگ خود را ازد ست داده و در نهایت سقوط میکنند: کنه ریز قرمز عامل آن است،هر هفته یکبار با سم کنه کش طبق دستوریاه را سمپاشی نمایید،تامین رطوبت در کاهش آفت موثر است.

حشراتی در اطراف گلها در پروازند:هر دو هفته یکبار با سم حشره کش سمپاشی نمایید تا حشرات از بین بروند.

برگ های جدید خیلی ریز هستند:

خاک گیاه از عناصر غذایی در کمبود است،آن را طبق دستور هر دو هفته یکبار تغذیه ی مصنوعی نمایید.

زخم های سفید پنبه مانند روی برگ ها و قاعده ی آنها مشاهده میگردد: حشره ی آفت عامل آن است،با سم حشره کش نفوذی هر هفته بر گها را سمپاشی کنید تا علائم از بین برود،با پنبه آغشته به محلول سم نیز میتوانید لکه ها را خیش کنید.

روی برگ ها زخم های دیسک مانند مشاهده می گردند:حشره ی آفت عامل آن است.زخم ها را با پنبه آغشته به سم حشره کش خیس نموده و پس از ۴۸ ساعت دیسک ها را با پارچه پاک کنید.

قاعده ی ساقه پوسیده است: هوا خیلی سرد و مرطوب است،گیاه را به محل گرمتری منتقل نموده و در فاصله بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود.سپس آبیاری کنید.

برگ ها میریزند: گیاه خیلی تشنه است و هوا خیلی خشک،گلدان ها را به مدت ده دیقه دردون تشت یا سطل پر از آب وارد کنید و سپس خارج کنید،آبیاری را تنظیم نمایید.
زمستان گذرانی ۶ هفته ای این گیاه در زمستان و نگهداری آن در سرمای ملایم و توقف در آبیاری در این مدت رمز گل دهی با کیفیت عالی آن در سال آینده است.

آرالیا

جز گیاهان مقام به نور کم ، مناسب برای منزل و نامناسب برای ادارات و کارخانجات به علت حساسیت به سرما ،متعلق به خانواده آرالیاسه برگها شبیه پاپیتال  و پنجه ای با هفت بریدگی عمیق،همیشه سبز،با رنگ سز روشن و براق،سریع الرشد و ارزان . نگهداری آن ساده است،در بعضی کتب،آن را به نام ((فاتسیاژاپونیکا)) میشناسند،برگها نسبت به ماده ی براق کننده ی شیمیایی حساس هستند،در اواسط تابستان گلهای سفید ریز به وصرت خوشه ظاهر می گردد،احتیاج به هور بیشتری دارد.

نیازها:

نور: اگر چه مکان های پر نور را ترجیح میدهند ولی در نیم سایه و نیم آفتاب قابل نگهداری هستند.

دما: قابلیت تحمل زیادی دارند و در درجه حرارت  صفر تا ۲۱ درجه ی سانتی گراد به رشد خود ادامه میدهد.

آبیاری:  آبیاری با خشک شدن خاک انجام شود. در زمستان هفته ای یکبار به آبیاری احتیاج دارد.

رطوبت: در تابستان هر روز و در زمستان دو بار در هفته احتیاج به غبارپاشی دارد،گیاه شدیدا رطوبت دوست است.

تغذیه: با کودهای مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی هر ۱۴ روز یکبار گیاه را تغذیه ی مصنوعی نمایید.

خاک مناسب: خاک لیمونی بهترین خاک است.

تعویض گلدان: هر سال با شروع فصل رشد گلدان را فقط با یک اندازه بزرگتر تعویض نمایید،گیاه دوست دارد ریشه هایش نزدیک به هم باشد.از کلدان خیلی بزرگ استفاده نکنید.چنانچه شاخه ها دراز و منحرف و فاصله برگ ها زیاد باشد پس از تعویض گلدان احتمال دارد انتهای شاخه ها بشکند،محل قطع شده را با گرد گوگرد ضدعفونی کنید.

تمیز نمودن برگ ها:از مواد براق کننده ی شیمیایی استفاده نکنید،غبار پاشی برگها را نیز تمیز می نماید.گل ها را در معرض قطرات آب قرار ندهید.

تکثیر: ریشه دار نمودن قلمه های پاشنه دار در دمای ۱۸ درجه ی سانتی گراد در بهار

عوارض و درمان

ساقه ها دراز و منحرف و گیاه خیلی بزرگ شده است: اگر زمستان است و هوا خیلی گرم،گیاه را به محل سردتری منتقل نموده و شاخه ها را هرس کنید.گل ها ظاهر نمیشوند: گلدان ها خیلی بزگر هستند.در اوایل بهار به گلدان ها ی کوچکتری منتقل نموده.تغذیه مصنوعی را شروع کنید تا غنچه ها ظاهر شوند.

گلها می ریزند و برگ ها خم میشوند: عامل آن آبیاری بیش از اندازه،تشنگی و یا گرم بودن هوا است.شرایط را بازدید و محیط را مساعد کنید.

 سوالات متداول در ارتباط با نگهداری کاکتوس و ساکولنت در داخل خانه

سلام مجدد خدمت همه کاربران خوب کهربا. مقاله ایی که در حال مطالعه آن هستید در رابطه با مشکلات اکثر دوستان در نگهداری کاکتوس و ساکولنت های خود در داخل خانه های خود می باشد.

از آنجایی که مشکلات یکسانی برای دوستداران کاکتوس پیش میأید برآن شدیم تا توضیحاتی مختصر و مفید در این رابطه برای شما خوانندگان عزیز آماده کنیم. بهتر است قبل از مطالعه این مقاله یه نگاهی به پست  “تمام نکات مورد نیاز برای نگهداری و پرورش کاکتوس ها و روش های افزایش رشد کاکتوس ها ” داشته باشید.

شاید برای خیلی ها جای سوال باشه که ساکولنت به چه گیاه هایی گفته میشود. خیلی خلاصه خدمتتون عرض کنم که ساکولنت ها شامل موارد: کراسولا، سدوم، کالانکوئه و هاورتیا و غیره میباشد که با سرچ در گوگل میتوانید عکس آنها را پیدا کنید.

سوالات متداول در ارتباط با نگهداری کاکتوس و ساکولنت در داخل خانه

اول از همه بپردازیم به نکات مهم نگهداری کاکتوس ها:

1. کاکتوس با ابیاری کم شانس زنده ماندن بیشتری خواهد داشت ولی با ابیاری زیاد خیلی راحت و در بازه زمانی بسیار کوتاه از بین خواهد رفت. بنابراین همیشه بخاطر داشته باشید تا زمانی که خاک گلدان کاکتوس بطور کامل خشک نشده باشه از آبیاری خودداری فرمایید.
2. کاکتوس ها در فصل های بهار ( فروردین و اردیبهشت) و پاییز و زمستان به نور کامل خورشید نیاز خواهند داشت و در فصل تابستان هم سعی کنید از تابش مستقيم در ظهر برای رشد بهتر کاکتوس جلوگیری نمایید (چون در آن بازه زمانی نور و دما بسیار. بالا خواهد بود و شرایط برای رشد کاکتوس کم می شود).اگر نور به اندازه کافی به کاکتوس شما نرسه از شکل متعارف خود خارج میشه و به اصطلاح گفته میشه که کاکتوس علفی رشد کرده و شروع به دراز شدن مینماید.
3. در مورد کود دهی هم باید خدمتتون عرض کنم که در فصل های رشد بهتره که هر ده روز یکبار با کودهای پتاس بالا مثل ۳۶ ۱۲ ۱۲ ابیاری نمایید تا رشد بهتری داشته باشد.
4. توجه داشته باشید که برای جلوگیری از مبتلا شدن کاکتوس خود به انواع بیماری های قارچی و نماد و … بهتره که در زمان شروع هرفصل کاکتوس های خودتون رو با سم های قارچ کش( مثل: مامکوزب، هگزاکونازول و …) و حشره کش ( مانند: دیازینون و آبامکتین و …) با دز استاندارد همان سم، سمپاشی نمایید.
5. در مورد خاک کاکتوس هم توجه داشته باشید که همیشه باید ماسه خاک مقدار. بیشتری داشته باشد تا خاک زود به زود خشک بشه و میزان جذب آب آن پایین باشه باعث پوسیدگی ریشه کاکتوس نشود.

سوالات متداول در ارتباط با نگهداری کاکتوس و ساکولنت در داخل خانه

بخش دوم هم در رابطه با نکات مهم نگهداری ساکولنت ها میباشد:

1. نور مورد نیاز ساکولنت ها در اکثر موارد همانند نور مورد نیاز کاکتوس می باشد. اگر نور ساکولنت شما کم باشد و یا داخل منزل نگهداری کنید که نور کافی خورشید بهش نرسد باعث میشود ساکولنت رشد علفی بکند و فاصله بین برگ های ان زیاد شود و ساقه هم نازک و دراز گردد. اگر نور بیش از حد کم باشد برگ های ساکولنت شما از زیر شروع به ریزش میکند.

   

2. نیاز آبی ساکولنت کمی بیشتر از کاکتوس می باشد و اغلب مقاوم تر از کاکتوس میباشد در این مورد ( همانطور که عرض شد در اغلب موارد اینطوره و عکس آن هم خواهد بود). ولی برای احتیاط بهتذه بهتره که قانون همیشگی ما که میگه ” هرزمان که خاک گلدان کامل خشک شد به آن اب بدید” را رعایت فرمایید.
3. کوددهی ساکولنت ها را هم میتوانید از همان قوانین مربوط به کاکتوس پیروی نمایید.
4. خاک مورد نیاز ساکولنت ها بهتره حاوی ۶۰ درصد ماسه و ۴۰ درصد پیت ماس باشد.

امیدوارم که از مطالعه این مطلب خسته نشده باشید و با رعایت تمامی نکات ساده بالا مطمعن باشید کاکتوستون کاملا سرحال و در حال رشد خواهد بود. طبق معمول همیشگی برای دریافت جواب سوالات خود از فرم نظرات در قسمت پایین همین پست استفاده نمایید. تمام سعی ما بر این است که در اولین فرصت به سوالات شما پاسخ داده شود.

 در صورت فرواموش کردن آدرس سایت ما، میتوانید در گوگل سرچ کنید  ===>   ” فروش کاکاتوس کهربا”

سوالات متداول در ارتباط با نگهداری کاکتوس و ساکولنت در داخل خانه