گیاه شناسی

 

آشینانتوس (اشیانتوس)

نام علمی: Aeschynanthus speciosus

خانواده: gesneriaceae

 راسته: Lamiales

بومی جنوب شرقی قاره آسیا بخصوص کشور اندونزی است.اشینانتوس ساقه‌هایی بلند به طول ۹۰-۶۰ سانتیمتر دارد که گلها در انتهای آنان شکل می‌گیرد و بسیار مناسب کاشته شدن در سبدهای گل آویز است. می توان ساقه‌ها را بر روی قیم نیز هدایت کرد اما ساقه‌های آویخته گیاه گلدهی بهتری خواهند داشت. این گیاه به دلیل بلند بودن و آویخته بودن ساقه‌ها معمولا در سبدهای آویزان استفاده می‌شود و به همین دلیل یکی از اسامی آن گیاه سبدی یا Basket plant است. نام دیگر این گیاه پیچ رژ لب Lipistick vine است، زیرا در انواع متداول این گیاه کاسه گل به هم پیوسته است و گل قرمز رنگ از میان آن بیرون می‌آید و تداعی کننده رژ لب خانم ها است.

گیاهان جوان گلدهی چندانی ندارند و باید صبر کنید تا کمی بزرگتر شوند و گلدهی آنان افزایش یابد اما گیاهی که بالغ و چند ساله است ممکن است به دلایل مختلف گلدهی اندکی داشته باشد.گلهای گیاه اشینانتوس در اواخر تابستان و اوایل پاییز شکوفا می‌شوند.

شرایط نگهداری

آبیاری:

در فصل گرم خاک را همیشه مرطوب اما نه خیس و غرقابی نگهدارید گیاه در هوای گرم نباید خشکی ببیند. با کاهش درجه حرارت محیط بهتر است در بین دو آبیاری خاک سطح گلدان خشک شود و سپس گیاه آبیاری شود. آبیاری ۴-۳ بار در هفته در تابستان و هفته‌ای یک مرتبه در زمستان کافی است. آبیاری بیش از اندازه موجب زرد شدن و ریزش برگهای گیاه می‌شود. به گیاه مدتی کمتر آب دهید تا شاهد رشد برگهای جدید باشید سپس حجم آب را بیشتر کنید از آب ولرم استفاده کنید تا رشد بهتری داشته باشد

اشینانتوس دارای دوره استراحت است که بعد از دوران گلدهی استراحت خود را طی می‌کند. در این زمان که موقع مناسبی نیز برای هرس می‌باشد باید حجم آب کمتری را برای گیاه استفاده کرد. زمان استراحت این گیاه تقریبا اواسط و اواخر پاییز شروع می‌شود. رطوبت هوا در روزهای گرم مهم است. در چنین شرایطی برگسار را روزانه غبارپاشی کنید. رطوبت اندک هوا موجب خشک و قهوه‌ای شدن برگها و حتی سیاه شدن و خشک شدن گلها می‌شود.

نور:

مکانی روشن حداقل با روزی چهار ساعت نور اما بدور از نور مستقیم آفتاب بخصوص در روزهای گرم، برای این گیاه مناسب است. نور کم محیط از گلدهی گیاه جلوگیری می‌کند و ساقه‌ها بیش از اندازه بلند و نازک و فاصله برگها بر روی ساقه‌ها افزایش می‌یابد. اگر نور محیط کم است می‌توانید از نور مصنوعی همانند لامپهای فلورسنت استفاده کنید تا گلدهی تحریک شود. نور شدید نیز مانع از گلدهی مناسب این گیاه خواهد شد. نور مستقیم نیز موجب خشکیدن و قهوه‌ای شدن برگها و ریزش آنان می‌شود. هر مقدار که نور شدید تر است سعی کنید تا گیاه آب بیشتری مصرف کند.

دما:

دمای ۲۹-۲۱ درجه سانتیگراد در طی روز و ۲۱-۱۸ درجه سانتیگراد در طی شب برای این گیاه مناسب است. گاهی نیز دمای ۲۴-۱۶ درجه به شکل عمومی برای این گیاه مناسب معرفی شده است. دمای محیط اطراف این گیاه نباید از ۱۶-۱۵ درجه سانتیگراد پایین‌تر بیاید. در این دما برگها حالتی افتاده می یابند. و اگر دما به ۱۰ درجه سانتگراد برسد برگها قرمز تیره می‌شوند و می‌ریزند. هوای گرم نیز موجب پژمرده شدن برگها می‌شود.

خاک:

این گیاه نیاز به خاک سبک با زهکش بالا دارد مخلوط شن و پیت موس محیط مناسبی را ایجاد می‌کند. کاهش رشد و گلدهی گیاهان بالغ ممکن است به دلیل کمبود مواد غذایی باشد.

کوددهی:

جهت کوددهی می‌توان در طی فصل رشد (بهار و تابستان) از کودهای با عناصر یکسان مانند سه ۲۰ یا سه ۱۸ هر دو یا چهار هفته یکبار استفاده کرد

هرس:

گیاه اشینانتوس سالی یک مرتبه بعد از فصل گلدهی نیاز به هرس دارد برخی از ساقه‌‌ها که خیلی بلند شده اند کوتاه می‌شوند طوری که ۱۳-۱۱ سانتیمتر از آنان باقی بماند.

 

 

سینگونیوم

نام علمی: Syngonium podophyllum

خانواده:  Araceae

بومی جنگل های بارانی نواحی آمریکای مرکزی و جنوبی می باشد.در موطن خود به شکل پیچ هایی چوبی و بالارونده بر روی درختان دیگر تا ارتفاع ۲۰-۱۰ متر رشد می‌کنند اما به عنوان گیاهی خانگی و گلدانی معمولا بین ۶۰ الی ۱۲۰ سانتیمتر می تواند رشد کند. در مورد گیاه گلدانی سینگونیوم و برای فراهم کردن رطوبت مورد نیاز ریشه‌های هوایی موجود بر روی ساقه آن و همچنین شکل دهی به برگسار گیاه معمولا از قیمی که با خزه مرطوب پوشانده شده است در گلدان استفاده می‌شود. همچنین می‌توان با قطع ساقه‌های بلند این گیاه، بیشتر آنرا به شکل بوته‌ای تربیت کرد تا بالارونده. برگها در ابتدا رشد قلبی شکل هستند اما بعدا به شکل نیزه ای در میآیند. شیره این گیاه حاوی ماده سمی اکسلات کلسیم است و ممکن است در برخی از افراد موجب حساسیت پوستی شود هنگام کار با این گیاه اگر دستکش دست کنید بهتر است.

شرایط محیطی

آبیاری:

برای آبیاری زمانی که سطح خاک رطوبت را تا حدودی از دست داده بود گیاه را آبیاری کنید. این گیاه به رطوبت هوا نیاز دارد غبارپاشی برگها به شادابی و رشد آن کمک می کند . خشکی هوا و عدم رطوبت مناسب هوا و همچنین خشکی کشیدن گیاه یکی از دلایل خشک شدن نوک و حاشیه برگها است.آبیاری بیش از اندازه نیز چنین علائمی را می‌تواند ایجاد کند. بنابراین وقتی چنین مشکلی را در برگهای گیاه دیدید ، وضعیت خاک گلدان را بررسی کنیدککه بستر کاشت گیاه خشک مانده است یا بیش از اندازه به آن آب داده‌اید.

دما:

دما در زمستان به زیر ۱۸-۱۶ درجه سانتیگراد و در فصل رشد دمای ۳۰-۲۰ درجه سانتیگراد  مناسب رشد این گیاه است و بهترین رشد را در دمای ۲۴-۱۶ درجه دارد. در هوای گرم و خشک همانند مکانی در نزدیکی وسایل گرمازا ، برگها قهوه‌ای رنگ و شکننده می‌شوند. بنابراین گیاه را به مکانی خنک‌تر منتقل کنید و عمل غبارپاشی را فراموش نکنید.

نور:

اگرچه این گیاه به سایه مقاوم است اما بهترین رشد را در مکانی پر از نور و البته به دور از نور مستقیم آفتاب دارد نور کم باعث بلند و علفی شدن ساقه و فاصله زیاد  بین دو برگ میشود. نور شدید نیز موجب رنگ پریدگی برگها می‌شود. گلدان را هر چند وقت یکبار بچرخانید تا مانع از کج شدن گیاه به سمت نور شوید.

خاک:

مخلوطی از خاک برگ و پیت موس محیط مناسب را برای رشد ریشه‌های این گیاه می‌سازد بخصوص انکه از زهکش خوبی نیز برخوردار است و مانع از خیس ماندن بستر کاشت می‌شود.

کوددهی:

مواد غذایی کم و نامناسب موجب پریدگی رنگ برگها و ریز ماندن آنان می‌شود. برای تغذیه مناسب گیاه می‌توان در فصل رشد یعنی بهار و تابستان از کودهای مخصوص گیاهان زینتی همانند ۲۰-۲۰-۲۰ البته با نصف غلظت معمول، گیاه را کوددهی کرد. زمان تعویض گلدان این گیاه در بهار است البته سینگونیوم به طور میانگین هر دو سال یکبار نیاز به تعویض گلدان دارد و به طور کل گیاهی است که تراکم ریشه هایش در گلدان را دوست دارد و اگر گلدان بسیار بزرگتر در نظر گرفته شود این گیاه رشد خوبی نخواهد داشت.

 

 

مامیلاریا ماتودیا (Mammillaria matudae)

خانواده : cactaceae

این گونه به مکزیک مهاجرت کرده و هیچ اطلاعات دقیق از زیستگاه این واریته وجود ندارد. اطلاعات دقیقی درباره اندازه جمعیت یا روند جمعیت وجود ندارد ولی تهدیدی برای اینگونه شناخته نشده است. یک کاکتوس ستونی است که به طور کلی در طول زمان به همین حالت باقی می ماند. ساقه گیاهان جوان بسیار مرتب است و تمایل دارد تا به عنوان یک گیاه تک ساقه گسترش پیدا کند. در فصل گلدهی سر هر ستون توسط یک حلقه کامل از گلهای قرمز ستاره ای پوشانده می شود. معمولا ۲-۵ سانتیمتر از نقطه رشد به طرف انتهای ستون توسط این حلقه گل احاطه شده است. تنوع زیادی در رنگ ستون وجود دارد .ساقه این گیاه تا ارتفاع ۱۰-۲۰ سانتیمتر یا بیشتر رشد کرده و قطر این گیاه ۳ سانتی متر است.

شیره گیاهی با لاتکس است. برجستگی های روی بدنه به صورت مخروطی شکلوجود دارد.ستون فقرات مرکزی به سمت بالا به رنگ سفید تا تقریبا سیاه یا قهواه ای یا قهوه ای مایل به سیاه سوزنی شکل کمی مسطح تا ۵ میلیمتر طول دارد. گل ها درخشان صورتی تا قرمز و حدود ۱۲ میلیمتر طول دارد .فصل شکوفایی گلها ماه مارس تا اوریل است. دارای میوه ی قرمز با رنگ سبز می باشد که تا ۱۲ میلیمتر طول دارد و حاوی بذر است. دانه ها به رنگ قهوه ای روشن هستند.

شرایط نگهداری

این یک گونه ازاد گلدار و نسبتا سریع رشد است .

نور: این واریته مامیلاریا نیاز به نور خورشید کامل است ولی مکانهایی با سایه جزئی را هم دوام می اورد .بهترین رنگ تیغ و شکل و فرم بدنه را در نور روشن دارد .از افتاب مستقبم مخصوصا در ظهر تابستان محافظت شود.

ابیاری: این کاکتوس به ابیاری کامل و منظم نیاز دارد مخصوصا در تابستان و فصول گرم ابیاری و وقتی انجام شود که بستر گیاه فاقد رطوبت است. اما بیش از حد ابیاری نشود بسترهای خیس و غرقاب باعث فساد ریشه میشود در زمستان بهتر است خشک نگهداری شود و در حدی ابیاری شود که از خشک شدن ریشه جلوگیری شود

خاک: نیاز به خاک بسیار سبک و متخلخل دارد خاک کاکتوس با سنگریزه های نوک تیز بستر ایده الی برای کاشت این گیاه است.

کوددهی: بهار تا اول پاییز دو هفته یکبار با کودهای پتاسه و ماهی یکبار با کود ۲۰٫۲۰٫۲۰ کوددهی شود.

دما: دمای بالا را به راحتی تحمل میکند در زمستان تا دمای ۴- را تحمل می کند.

تعویض گلدان: برای گیاهان جوان و یک ساله هر سال در اول فصل رشد گلدان این گیاه را با یک سایز بزرگتر تعویض و خاک را تقویت کنید برای گیاهان بالغ نیاز به تعویض هر ساله نیست و میتوان دو تا سه سالی یکبار گلدان را تعویض کرد. بهتر است کار تعویض و تقویت خاک و گلدان را در اواخر زمستان یا اوایل بهار انجام دهید و تا یک هفته بعد جابجایی بستر را ابیاری نکنید چون ریشه های مویی حین جابجایی به محض هوا خوردن از بین میرود و برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه ها بهتر است هفت تا ده روز بعد جابجایی ابیاری نشود

تکثیر: از طریق کاشت بذر و قلمه

 

گل ناز یخی

گل یخ کوچک بومی آفریقای جنوبی گونه ای گوشتی و چند ساله است که در فضای سبز جنوب ایران به وفور کاربرد دارد. به عنوان گیاه پوششی مقاوم، گلدار، چندساله و علفی شناخته شده است. در ایران آن را با نام ناز یخی نیز معرفی کرده اند. گل یخی به گرما و خشکی مقاوم است. گل هایی به رنگ صورتی روشن، سفید و قرمز دارد که در طول سال از آنها پوشیده شده است. گل های منفرد تا دسته ای در زاویه برگ ها پدید آمده و به طور کلی در روز باز می شوند، قطر هر کدام از آنها ۲/۵ cm است. برگ ها، براق، قلبی شکل تا نیزه ای و دارای درازایی به میزان ۳cm هستند. میوه آن فندقه است و کمی بیش از ۱cm طول دارد. ریشه ها گوشتی و ضخیم هستند. ساقه ها چهارگوش تا دایره ای بوده و به طول ۶۰ cm، به صورت مسطح روی زمین، می رسند.

نیازها

خاک: این گیاه از نظر خاک بسیار کم توقع است و تقریبا در همه خاکی رشد میک ند. لازم است خاك دارای زهکشی خوبی باشد تا آب از منافذ عبور کند و خاک بعد از آبیاری خیس باقی نماند . برای این منظور می توان  از ترکیب خاک لوم و ماسه وخاک برگ استفاده کرد.

کوددهی :  در صورتی که کوددهی زیاد باشد گیاه رشد رویشی خواهد داشت و گلدهی کمتر به همین دلیل بهتر این است که غلظت کم کود  و در بازه ی زمانی بیشتری استفاده شود . مثلا دو بار در فصل رشد (اول بهار و اول تابستان).

نور :  به محیطی با نور کامل نیاز دارد  و  یا سایه ی کم، نور کم می تواند بر گلدهی و باز نشدن غنچه ها موثر باشد

آبیاری :  نباید زیاد آبیاری شود ، نکته قابل توجه این است که این گل در صورتیکه دارای خاک همیشه مرطوب و خیس باشد به مرور زرد رنگ شده و پس از پوسیدگی ریشه ها و ساقه ها از بین میرود . بنابراین به هنگام آبیاری  باید خاک تا حدود یک سانت خشک باشد . بهترین حالت آبیاری به صورت منظم و هر هفته می باشد (خصوصا در مناطق بسیار گرم)

دما : این گیاه بسیار مقاوم بوده  و سرما تازير ١٠ تحمل کند، اما در تابستان و هوای گرم  بهتر است گیاه بعد از ظهرها در سایه کم باشد  و در زمستان در جایی حدود ۱۵ درجه و نور کامل تا  کم و بیش به گلدهی ادامه دهد.

تکثیر

با دو روش قلمه و بذر صورت میگیرد :
قلمه : یک ساقه حدود ده سانت از گیاه جدا کنید .برگهایش را جدا کرده به جز چند برگ در سر ساقه، ساقه را تا سه سانت در خاک مناسب بگذارید  و به صورت منظم اما نه زیاد آبیاری کنید تا زمانیکه ریشه دهد (حدود سه هفته) بعد از آن میتوانید گیاه را آرام از نور کم تا نور  کامل عادت دهید.

بذر : زمان کاشت آن اواخر زمستان می باشد . بذر را در ۲۰ سانتی متری در زیر خاک مناسب قرار دهید و نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که تا زمانیکه بذر جوانه نزده آبیاری به صورت آب پاشی بروی خاک انجام شود تا بذر جابه جا نشود بعد از آن می توانید آبیاری معمولی انجام دهید.

 

 

آدنیوم

ادنیوم بومی مناطق گرمسیر و از خانواده ی خرزهره  می باشد. گیاه ادنیوم گیاهی گوشتی است با  ساقه های متورم زیبا با توانایی ذخیره ی اب . همان طور که از اسم خرزهره پیداست این خانواده کمی سمی بوده و بهتر است  بچه های کوچک و حیوانات خانگی خیلی در معرضشان  نباشند.

معرفی گیاه آدنیوم به همراه بیان نیاز ها و شرایط نگهداری و تکثیر آن
معرفی گیاه آدنیوم به همراه بیان نیاز ها و شرایط نگهداری و تکثیر آن

نیارها

آب ادنیوم : به نظر می رسد مثل اکثر گیاهانی که در اپارتمان نگهداری می کنیم بصورت هفته ایی ۲ بار کافی باشد.  بهتر است پای گیاه خیس نباشد و بعد اقدام به ابیاری کنیم. در زمستان  حتما اب کمتری بدهیم تا دچار پوسیدگی و رشد نحیف گونه ی گیاه نگردیم.

نور ادنیوم : اگه دلتان  می خواهد گیاه آدنیوم  به گل بنشیند، نور آفتاب را به گیاهتان برسانید. مکان های کم نور و آپارتمانی باعث می شود ساقه های گیاه بلند و باریک و علفی شکل شوند  و گیاه هم نتواند به گل بنشیند.

دما ادنیوم : آدنیوم یک گیاه گرمسیری می باشد پس نیاز دمایی بالایی می طلبد و از سرما خیلی خوشش نمی اید. پس دمای منزلتان برایش مطلوب می باشد. از بین اعداد و ارقام هم می توان حداقل ۱۴-۱۵ تا ۳۰-۳۲ را بیان کرد.

خاک ادنیوم : خاک ادنیوم باید دارای زهکش خوب باشد تا از ماندن اب جلوگیری شود وتهویه بخوبی انجام شود. بهتر است که ترکیبی از شن ، ماسه ، کود پوسیده شده(حتما پوسیده)،خاک برگ  باشد.

 

معرفی گیاه آدنیوم به همراه بیان نیاز ها و شرایط نگهداری و تکثیر آن
معرفی گیاه آدنیوم به همراه بیان نیاز ها و شرایط نگهداری و تکثیر آن

معرفی گیاه آدنیوم به همراه بیان نیاز ها و شرایط نگهداری و تکثیر آن

روش تکثیر ادنیوم : تکثیر ادنیوم به چند روش انجام می شود: تکثیر با بذر و قلمه. البته ممکن است که بعضی ها با روش هایی چون کشت بافت و.. هم انجام دهند اما ما روش اقتصادی و مرسوم در ایران را  بیان می کنیم. البته باید بیان کرد که این گیاه (ادنیوم) را پیوند هم می زنند که ما جز روش تکثیر عنوان نمی کنیم .در پیوند زنی ادنیوم این نکته را در نظر می گیرند که واریته ایی که به بیماری ها مقاومتر است را به عنوان پایه و واریته ایی که دارایی گل بهتر و زیباتری است را به عنوان پیوندک انتخاب می کنند که ترکیب این دو باهم یک گیاه همه چی تمام بشود.

 

 

 

معرفی گیاه فیکوس و بررسی نیازها و روش نگهداری و تکثیر آن به همراه شناخت بیماری ها

معرفی گیاه فیکوس و بررسی نیازها و روش نگهداری و تکثیر آن به همراه شناخت بیماری ها

گیاه فیکوس

گیاهی مناسب ، جهت نگهداری در منازل و آپارتمان می‌باشد. اين گياه اطاق‌هاى سرد و کم نور را تحمل مى‌کند، گر چه محيط گرم و مرطوب را ترجيح مى‌دهد.

نیازهای فیکوس

 نور: در جنگل‌ها فيکوس‌ها در زير درختان ديگر به‌خوبى رشد و نمو مى‌کنند.  در منازل هم به‌ خوبى نور کم و غير مسقيم رشد مي كنند .

دما: حداقل درجه حرارت در زمستان ۱۶ درجه سانتیگراد و حداکثر آن در تابستان ۲۹ درجه سانتیگراد است.

آب: هفته‌ای دوبار در تابستان و یکبار در زمستان کافی است. . در فاصله بین دو آبیاری خاک گلدان باید خشک شود. با آب ولرم آبیاری کنید.

رطوبت: حداقل هفته‌ای یکبار روى آن آب بپاشيد، با بالا رفتن درجه حرارت در تابستان اسپرى را بیشتر کنید.

كود: خاک گلدان فيکوس بايد از نظر مواد آلى و معدنى غنى باشد. جهت تامین مواد غذایی گیاه را با کودهای مایع یا جامد محلول در آب هردو هفته یکبار کوددهی نمایید.

خاک مناسب: فيکوس‌در خاکى غنى از مواد آلى و کود پوسيده دامى سريعاً رشد و نمو مى‌کند. البته اين در صورتى است که شرايط محيطى نيز براى آن فراهم باشد.

تعویض گلدان: اگر رشد فیکوس سریع است هر سال احتیاج به تعویض گلدان با یک اندازه بزرگتر دارد. در صورت عدم امکان ۷ – ۵ سانتیمتر از خاکهای سطحی گلدان را با خاک غنی از مواد غذایی و نو تعویض و هر دو هفته یکبار کود دهی نمایید.. گلدان گیاه مریض را تا بهبودی کامل تعویض نکنید، زيرا  شوک وارده در اثر تعویض گلدان ممکن است باعث تلف شدن آن گردد.

معرفی گیاه فیکوس و بررسی نیازها و روش نگهداری و تکثیر آن به همراه شناخت بیماری ها
معرفی گیاه فیکوس و بررسی نیازها و روش نگهداری و تکثیر آن به همراه شناخت بیماری ها

روش تکثیر

گرفتن قلمه حداقل با یک برگ در بهار و ریشه‌دار کردن آنها در درجه حرارت ۲۷ – ۲۴ درجه سانتیگراد صورت می‌گیرد. خوابانیدن هوایی هم روش دیگر تکثیر این گیاه است. به این ترتیب که با یک کارد تیز در زیر محل اتصال برگ به تنه ، خراش کوچک به طول یک سانتیمتر به موازات همدیگر در طول ساقه ایجاد کرده و با مالیدن مقداری شن نرم آغشته به هورمون تولید ریشه روی خراشها ، آنها را با خزه و دستمال کاغذی خیس پوشانده و با یک کیسه پلاستیکی محکم ببندید. ریشه‌ها پس از چند ماه ظاهر شده و می‌توانید شاخه را از بخش زیرین ریشه قطع نموده و در گلدان جدید کاشت نمایید.

تمیز نمودن برگها: برگها را با ملایمت با اسفنج مرطوب تمیز نمایید.

بيماري ها و درمان

* برگ های به شکل رنگ پریده و ریز هستند: گیاه احتیاج به کود دهی دارد.

* برگ ها بی‌رنگ شده‌اند: نور زیاد است. گیاه را به محل کم نورتری منتقل نمایید.

* در زیر برگ ها و روی ساقه لکه‌های برجسته قهوه‌ای مشاهده می‌گردد: علت حمله حشره آفت است.  از حشره كشهاى طبيعى براى از بين بردن آن استفاده كنيد.

* زخم های پنبه‌ای شکل سفید در سطح برگها ظاهر می‌شوند: عامل آن حشره آفت است از افت كشهاى طبيعى براى از بين بردن آن استفاده كنيد.  .

* برگ ها دارای لکه‌های قهوه‌ای هستند و بطور ناگهانی سقوط می‌کنند: هوا خیلی سرد است گلدان را به محل گرمتری ببرید.

* لکه های زرد روی برگها است و تار عنکبوت زیر آنها مشاهده می‌گردد: کنه قرمز ریز ، عامل آن است هر دو هفته یکبار باحشره كشهاى طبيعى سمپاشی نمایید. غبارپاشی در کاهش آفت موثر است.

* لکه های سوخته روی برگها نمایان شده است: گیاه را از معرض اشعه مستقیم آفتاب در امان نگهدارید.

* برگ ها لوله شده و آویزان هستند: گیاه تشنه است. گلدان را به مدت ۱۵ دقیقه درون تشت پر از آب قرار دهید و آبیاری را تنظیم کنید.

* برگ های پایینی زرد شده و سقوط می‌کنند: آبیاری بیش از اندازه است. اجازه دهید سطح خاک در فاصله بین دو آبیاری خشک شود سپس آبیاری کنید. این عارضه در گیاهان مسن طبیعی است.

 

 

معرفی گیاه فیکوس و بررسی نیازها و روش نگهداری و تکثیر آن به همراه شناخت بیماری ها

 

 لاله ی عباسی

گل لاله عباسى گیاهی است چند ساله که اغلب به صورت یکساله پرورش داده می شود. این گل دارای تنوع رنگ زیادی است. این گل به رنگ های صورتی، بنفش، عنابی، زرد و قرمز می باشد. نكته قابل توجه این است که گل های در رنگ های مختلف را همزمان مى توان در یک گیاه مشاهده کرد. گل لاله عباسی در بعد از ظهر یا در در هوای ابری باز شده و صبح بسته می شوند.

این گل در صورتی که در دما و شهرهایی که سرمای زیادی ندارند کاشته شود، در تمام طول سال گل می دهد و رشد می کند.این گل از جمله گل های آپارتمانی خوب است که منزلتان را بسیار زیبا می کند. برای منازلی که دوست دارند پرچین و یا حفاظ خانه شان از گیاه باشد، انتخاب خوبی است، زیرا طول این گل به یک متر نیز می رسد.

این گل در گرما بسیار خوب رشد می کند و اوج شکوفایی آن فصل تابستان تا پاییز است. با سرد شدن هوا این گل رو به پژمردگی می رود اما با گرم شدن مجدد هوا دوباره رشد خود را آغاز می کند. اگر این گل در گلدان است، می توانید در زمستان نیز در محیطی گرم از آن نگهداری کنید تا به رشد خود ادامه دهد. در برخی کشور ها از گل های این گیاه برای ساختن رنگ استفاده می شود.

شرایط مناسب برای رشد

نور:آفتاب کامل، با سایه جزئی.

رطوبت: کمی مرطوب . کاهش آبیاری در فصل زمستان

دما:۱۵_۳۰  درجه سانتیگراد

خاک: رس آهکی و کمی مرطوب

تکثیر

این گیاه از طریق بذر در اوایل بهار و یا تقسیم غده در هر زمان امکانپذیر است. اگر به مدت یک شب قبل از کاشت دانه های آن را در آب قرار دهید، جوانه زدن آن سریعتر خواهد شد. این گیاه در برخی مراجع به عنوان یک گیاه توهم زا معرفی شده است و می بایست از مصرف آن به صورت های مختلف اجتناب نمود.

بذر این گل را می توانید از خود گل بگیرید. در فصل پاییز، دانه هایی درشت و سیاه رنگ ظاهر می شود. اما زمانی که خوب برسند، خودشان بر روی زمین می افتند و به این ترتیب می توانید بذرها را جمع آوری کنید و در جایی خنک نگهداری کنید و در فصل مناسب آن، بذرها را بکارید. بهترین زمان برای کاشت بذرها اواخر زمستان است. از قبل خاک را کمی با کود مخلوط کنید. بذرها را در یک گلدان متوسط، در عمق ۲۰ سانتی متری بکارید. خاک اصلی خاک نرم و با مخلوطی از خاک برگ برای این گل بسیار مناسب است. از زمان کاشت تا زمانی که این گل ها به ۵ سانت برسد، همیشه خاک را مرطوب نگه دارید. اما از بعد از آن می توانید آبیاری را کمتر کنید.

تنها یک نکته قابل یادآوری است و آن اینکه اگر این گل را در حیاط منزل و یا باغچه جلوی درب منزل می کارید، با توجه به رشد زیاد وخاصیت خودرویی این گل، زمانی که از این گل خسته شدید، ممکن است به سختی بتوانید این گل را ریشه کن کنید. زیرا بذر های این گیاه در نوع انبوه آن به سختی قابل جمع آوری است و ممکن است تا چند وقت همچنان این گل ریشه بدهد.

 

 

سوسن چلچراغ

سوسن چلچراغ  یکی از گونه‌های تیرهء سوسن است كه به نام «سوسن سفید» نیز خوانده مى شوداز آنجا که شکوفه ‌های این گل با رنگ مهتابى به صورت واژگون باز می ‌شوند نام سوسن چلچراغ به خود گرفته است. انتهای گلبرگ های آن پوشیده از دانه ‌های برجسته و پرچم های بسیار بلند است. قامت این گل حدود یک متر است. . سوسن چلچراغ نخستین بار در سال ۱۳۵۴ توسط گیاه شناسی فرانسوی به نام «لدر بوری» شناخته  و معرفى شد.

رویشگاه

این گونه از سوسن در استان گیلان (رودسر)، داماش، نور و تالش گزارش شده و همچنین در روستای سرشمام رستم اباد گیلان چندین مورد از رویت این گیاه همراه با عکس گزارش گردیده است و در خارج از ایران نیز تنها در شهرستان لنکران در جمهوری آذربایجان دیده شده‌است. در این منطقه از استان گیلان که هم اکنون محافظت می‌گردد در حدود ۲۰۰۰ نمونه از آن در یک ناحیهٔ کوچک از جنگل‌های مخروبهٔ راش اطراف ده و در ارتفاع ۱۷۰۰ تا ۱۹۰۰ متری دیده شده‌است. زمان گلدهی در خرداد ماه است.

گل سوسن چلچراغ نخستین و تنها گیاهی است که به عنوان میراث ملی در ایران به ثبت رسیده و رویشگاه آن در روستای داماش به مساحت ۴ هکتار تحت حفاظت قرار گرفته است.  بعد از ثبت نامش در موزه تاریخ طبیعی ایران، در فرانسه نيز به نام «لیلیوم لیدربور» به ثبت رسید، از  آن به بعد روستای داماش، كانون توجه ملی و جهانی شد به طوریكه هر ساله بسیاری از علاقه مندان و متخصصان و گیاه شناسان از سراسر دنیا برای دیدن این گل به ایران سفر می كنند.

مردم محلی بر این باورند كه سوسن چلچراغ در شب نور افشانی می كند و به همین دلیل چلچراغ نامیده شده. اما اصل قضیه – برطبق گفته گیاه شناسان- این است كه به واسطه مواد فلئورسانس در پرچم سوسن چلچراغ، این گل قابلیت بازتابش نور را دارد.این گیاه كه نوع ایرانی آن زیبایی و شهرت بسیار دارد، از اواسط خرداد گل می دهد و گل های آن تا نیمه تیر ماه پایدار می ماند. بنابراین بهترین زمان برای دیدن سوسن چلچراغ معمولا هفته آخر خرداد و هفته اول تیر ماه است كه البته بسته به شرایط آب و هوایی ممكن است طول این مدت كمی كوتاه و بلند شود.

 

 

بنفشه آفريقايي

بنفشه آفريقايي يكي از زيباترين گياهان زينتي است كه در طول سال گل می دهد . رنگ گل ها متنوع و به رنگ بنفش، آبی، قرمز ، صورتی و سفید است . تضاد رنگي در رنگ پرچم ها و گلبرگ ها گل را به صورت یکی از زیباترین گياهان گلدار در آورده است.

نیازها

 نور: در تابستان به نور کامل احتیاج دارد  اما بهتر است از تابش مستقیم آفتاب محافظت گردد در زمستان آفتاب را تحمل می‌کند.  

دما: درجه حرارت مطلوب برای این گیاه ۱۶ درجه سانتی گراد است.

آبياري: ریشه بنفشه آفریقایی نسبت به آب زیاد حساس است و دچار پوسیدگی می گردد. بنابراین بهتر است در مورد مقدار و دفعات آبیاری توجه بیشتری داشته باشید با لمس كردن خاك را آزمايش كنيد در صورت خشكي آبياري كنيد. مقدار آب در هر مرتبه آبیاری باید به اندازه ای باشد كه آب از منفذ زیر گلدان خارج نشود. از پاشیدن آب روی برگ های گیاه خودداری كنید.

كود : در فصل بهار و تابستان هر دو هفته یکبار كود را در اب حل كرده و  کود دهی کنید.

خاک: خاک برگ بهترین خاک است.

تکثیر: کاشت بذر در بهار يا گرفتن قلمه برگ در تابستان  و يا تقسیم بوته در بهار.

 

بيمارى و درمان

گلهاي ریز و كم: گیاه را کود دهی کنید.

لکه‌های قهوه‌ای روی برگها : آبیاری طبق روش گفته شده انجام گیرد.هرگز روي برگ ها آب نپاشيد  

گیاه بطور ناگهانی زرد شده است:  هوای کثیف عامل آن است. گیاه را به هوای سالم و پاك انتقال دهید.

برگ ها خشک و خم شده‌اند: احتیاج به آبیاری دارد.

برگ ها پژمرده و خم می‌شوند: گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید.

گیاه گل نمی‌دهد: گیاه را کود دهی نمایید.

گل ها شفاف و کمرنگ شده‌اند: روي برگ ها آب نپاشيد.

گل ها و برگهای گیاه می‌پوسند: آبیاری زیاد از اندازه است. در تمام طول سال هفته‌ای دوبار آبیاری کافی است.

برگ های جدید ریز و تعداد آنها زیاد است: گلدان را با یک اندازه بزرگتر تعویض نمایید.

گیاه گل نمی‌دهد: گلدانها خیلی بزرگ انتخاب شده است تا دو سال آینده گلدانها را تعویض نکنید.

برگ ها رنگ پریده هستند: یا نور زیاد است یا احتیاج به کود دهی دارد.

 

استرومانتا یا گل سه رنگ

گل استرومانتا یک گیاه خانگی است که هم در محیط داخل خانه و هم در محیط بیرونی رشد می‌کند. رنگ برگ ها سبز تیره با سایه‌ای از رنگ صورتی، قرمز، سفید یا سبز است. این گیاه در فصل بهار گل‌های قرمز مایل به صورتی مي دهد.
این گیاه به علت زیبایی برگ‌هایش می‌تواند انتخاب خوبی برای طراحی فضای سبز و باکس های گل باشد.

نگهداری

نور: استرومانتا نیازمند نور متوسط است. گیاه را دور از آفتاب مستقیم قرار بدهید. بخصوص در فصل تابستان که شدت افتاب زیاد است در افتاب مستقیم برگ‌های این گیاه می‌سوزند. بهترین مکان برای گیاه شما در روبه روی پنجره شمالی یا شرقی است.

دما: گیاه استرومانتا نیازمند رطوبت بالا در دمای اتاق است.
آبیاری: خاک گلدان را به صورت کامل ابیاری کنید. برای اطمينان از اينكه آبیاری کافی است یا نه انگشت خود را تا ۲ یا ۳ سانتی متر در خاک فرو ببرید اگر خاک خشک بود باید استرومانتا را با آب کافی آبیاری کنید اما اگر مرطوب بود آبیاری لازم نيست. هر روز در اطراف گیاه آب اسپری کنید. این گیاه نسبت به خشکی مقاومت کمی داشته در نتیجه نباید بگذارید که محیط زندگی گیاه خشک شود.
کود: هر دو هفته یکبار از اوایل بهار تا اواخر پاییز از کود مایع استاندارد برای این گیاه استفاده کنید.  از آهن نیز برای تغذیه این گیاه به صورت ماهیانه استفاده کنید.
خاك: خاکی که ترکیبی از پیت داشته باشد بهترین خاک برای گیاه استرومانتا است.

معرفی گیاه استرو مانتا یا گل سه رنگ و روش نگهداری و تکثیر آن - فروشگاه کهربا
معرفی گیاه استرو مانتا یا گل سه رنگ و روش نگهداری و تکثیر آن – فروشگاه کهربا

معرفی گیاه استرو مانتا یا گل سه رنگ و روش نگهداری و تکثیر آن – فروشگاه کهربا

 تکثیر

ریزوم هایی که دارای دو یا سه برگ هستند از گیاه اصلی جدا کنید و آنها را در عمق ۶ تا ۸ سانتی متری در گلدانی که پایه آن پیت مرطوب است قرار بدهید.  مقداری شن هم به ترکیب خود اضافه کنید. گیاه را توسط یک کیسه پلاستیکی محصور کرده و تا زمانی که ریشه‌های جدید ظاهر شوند در مکانی گرم که دارای نور متوسطی است قرار بدهید.

 

معرفی گیاه استرو مانتا یا گل سه رنگ و روش نگهداری و تکثیر آن – فروشگاه کهربا