خاک مناسب

دراسينا ساندريانا (لاكي بامبو)

Deracaena Sanderiana  كه از خانواده asparagaceae می باشد.

گیاهان بوته‌ای با ساقه باریک و انعطاف‌پذیر است که در کف جنگهای بارانی رشد می‌کند.این گیاه، بومی کشور کامرون در مناطق گرمسیر غرب آفریقا است. درازای این گیاه بوته‌ای به یک و نیم متر می‌رسد. طول برگهای آن ۱۵ تا ۲۵ سانتی‌متر و قطر آن یک و نیم تا ۴ سانتی‌متر است. این گیاه با خیزران که بومی آسیاست ارتباطی ندارد و معمولاً در قطعات کوچک و در آب قلمه زنی می‌شود.

این گیاه با شرایط درون خانه سازگار بوده، نور غیر مستقیم و دماي ٢٠ تا ٢٥ درجه برای آن كافيست و حتي تا حدي سايه دوست هست ؛ چون نور مستقیم باعث زرد شدن و سوختن برگ‌ها می‌شود. اگرچه این گیاه در خاک بهتر رشد می‌کند ولی معمولاً به خاطر زيبايي بيشتر در حالی که ریشه‌های آن در آب است فروخته می‌شود. آب این گیاه باید هر دو هفته یک بار يا حداقل ماهي يكبار عوض شود. بهتر است آب بطری، آب شهری با فلوئور کم یا آب تصفيه شده باشد . می‌توان آب شهری را یک روز در ظرف جداگانه نگه داشت و بعد آب گلدان را عوض کرد.

تکثیر و نگهداری

بعد از بزرگ شدن بامبوها با بريدن قسمت بالايي و گذاشتن در اب جهت ريشه زايي عمل تکثیر را انجام دهید و يا مي تونيد قسمت بالای گیاه را به وسیله قیچی باغبانی به اندازه ۱۰تا ۱۵ سانتیمتر، جدا کنید. ابتدا درپودر هورمون ریشه زایی فرو برده و سپس در بستر حاوی کمپوست و پيت ماس قرار دهید. خاک رابه اندازه کافی مرطوب کنید ولی دقت داشته باشید بیش از اندازه آبیاری صورت نگیرد. قلمه ها دردمای ۲۱ درجه سانتی گراد در شرایط نور غير مستقيم نگاه دارید. رطوبت گلخانه را تامين نماييد به خصوص در زمان ريشه دهي گياه .

براي كاشت در خاك هر ماه يكبار از قارچ كش كه بهترين قارچ كش براي لاكي بامبو استفاده از تبوكونازول ٢٥٪ هست . و ماهي يكبار از سموم سيستماتيك جهت جلوگيري از آفات در برگها به خصوص شپشك اردالوك و سالم موندن ان إلزامي هست . مخلوط پيت ماس و كوكوپيت و ورمي كمپوست بستر مناسبي در منازل به حساب مياد .

بيمار ي ها

شديدا به قارچ حساس و جزء گياهاني هست كه وقتي قارچ گرفت درمان كردن تا حدودي غير ممكن هست و تنها راه پيشگيري هست ، و بيماري دوم شپشك اردالوك كه با سموم تماسي از بين ميروند.

شرایط نگهداری سینره

ابیاری :

گیاه را به مقدار کافی اب دهید و مراقب خشک شدن خاک گلدان به خصوص زمان شکل گیری جوانه های گل و شکوفایی انان باشید. خشکی کشیدن گیاه موجب پژمردگی گیاه در مدت زمان اندک خواهد شد .هوای مرطوب به شادابی این گیاه کمک میکند و خشکی هوا موجب سوختگی و قهوه ای شدن نوک و حاشیه برگها خواهد شد. ابیاری بیش از اندازه موجب پوسیدگی ریشه گیاه و پژمردگی ان خواهد شد.

نور :

مکانی روشن به دور از نور مستقیم افتاب را میپسندد .البته برخی از پرورش دهندگان اعتقاد دارند که در دمای محیطی بین ۱۰تا۱۵درجه سینره میتواند حداکثر ۴ساعت از نور مستقیم افتاب در طی صبح بهره ببرد. نور کم محیط باعث میشود که غنچه های گل باز نشود. نور مستقیم بیش از اندازه افتاب بخصوص در طی ساعات بعد از ظهر نیز موجب رنگ پریدگی گلها خواهد شد.

دما:

دما در طی مراحل مختلف رشد این گیاه کمی با یکدیگر متفاوت است .بعد از رشد گیاهان جوان باید انان را در مکانی نسبتا خنک نگهداری کرد که دمای مورد نظر در این مراحل بین پرورش دهندگان با توجه به زمان تکثیر گیاه متفاوت است. به بیان دیگر پرورش دهندگان زمانی که گیاهان را با بذر تکثیر میکنند.اگر بذرها در اوایل بهار کاشته شده باشند بعد از رشد این گیاهان و فرا رسیدن فصل سرد گیاه را در مکانی با دمای شبانه ۵-۷درجه نگهداری میکنند، اما اگر گیاهان حاصل از کاشت بذر در اواسط بهار باشند در ماههای سرد دمای شبانه ۴-۵درجه در نظر میگیرند.

خاک :

بستر کاشتی با زهکش مناسب نیاز دارد تا اب اضافی بعد از عمل ابیاری را در خود نگه ندار.د بنابراین میتوان از مخلوط خاک معمولی+خاک برگ +شن برای کاشت این گیاه استفاده کرد. قبل از گلدهی گیاهان استفاده از کودهای با فرمول ۱۰٫۱۰٫۱۰هر دو هفته یکبار به گلدهی گیاه کمک خواهد کرد البته برخی از پرورش دهندگان کود پتاس بالا را مصرف میکنند تا گیاه به گلدهی تحریک شود. اگر قصد نگهداری سینره را به عنوانی گیاهی یکساله دارید کوددهی را بعد از تشکیل جوانه های گل قطع کنید زیرا ادامه غذادهی به گیاه بعد از شکوفایی گلها میزان گل و طول مدت گلدهی را افزایش نمیدهد.

گلدهی:

گل مریم بسته به فصل کاشت، در بهار، تابستان، پاییز و یا زمستان گل می دهد. در حالت عادی پیازی که در بهار کشت شده، گلدهی آن از اواسط تابستان شروع می شود که برحسب رقم گلدهی می تواند تا اواسط پائیز ادامه یابد. در مناطقی که زمستان زیاد سرد نیست و فصل سرما زود شروع نمی شود می توان پیاز مریم را در بهار دیرتر کاشت تا گیاهان در اوایل پائیز گل بدهند. برای تولید گل مریم در فصل سرما می توان از گلخانه ای با دمای حدود ۱۸-۱۶ درجه سانتیگراد استفاده نمود که پیازها پس از ۸ هفته به گل خواهند نشست.

خاک :

خاک مریم باید سبک ، شنی ، حاصلخیز و با زهکشی خوب باشد.  PHمناسب خاک برای کاشت گل مریم ۷-۶ می باشد. در صورتی که خاک سنگین باشد برای داشتن رشد غده ای خوب لازم است ابتدا خاک اصلاح شود.

آبیاری:

در طول دوره رشد، رطوبت خاک باید حفظ شود اگر خاک خشک باشد شاخ و برگ گیاه به رنگ، سبز یا آبی تیره در آمده و به علاوه کیفیت گل هم پایین می آید. مقدار آب لازم و دوره آبیاری به آب و هوا ، نوع خاک و میزان بارندگی بستگی دارد. در آبیاری مریم نباید زیاده روی کرد چون این گیاه به رطوبت حساس است. در خوزستان در فصل های بهار و تابستان آبیاری باید ۴-۳ روز در میان انجام شود و در فصل های پائیز و زمستان به صورت یک هفته در میان و در نهایت باید هر ۱۵ روز یک بار باید گل مریم آبیاری شود.

دما:

پیاز مریم به سرما حساس بوده و در زمستان باید از خاک خارج گردیده و در انبار نگهداری شود. اگر دمای هوا در فضای باز، بین ۳۰-۲۰ درجه سانتیگراد باشد میزان تولید پیاز به بالاترین مقدار خود می رسد. دمای بهینه نگهداری بوته مریم ۱۵/۵ الی ۲۹/۵ درجه سانتیگراد می باشد و چون گیاه به سرما حساس است دمای پائین ۱۰ درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند.

نیاز نوری :

گل مریم نیاز به نور زیاد و کامل دارد و هرگز در سایه قادر به رشد نمی باشد.

آفات ، بیماری ها و علف های هرز مهم :

کنه ها از جمله آفات مهم گل مریم هستند و در شرایطی که فاصله کاشت خیلی کم و تراکم کشت بالا باشد به گل مریم خسارت وارد کرده و باعث قهوه ای شدن جوانه انتهائی می شوند. تریپس ها و شته ها نیز از جمله آفات مهم این گل محسوب میشوند.

برخی علف های هرز مانند  اویارسلام، پنیرک و پیچک هم به گل مریم خسارت وارد می کنند که لازم است به منظور جلوگیری از خسارات آنها، این علف ها به وسیله کارگر در دو تا سه مرحله وجین شوند. اگر میزان آلودگی مزرعه زیاد باشد تا چهار نوبت هم وجین علف های هرز انجام می شود.

آبـیاری :

در طی تابستان به آبیاری و غبارپاشی منظم نیاز دارد. خاک گلدان نباید خشک شود و همیشه باید کمی مرطوب باشد اما این به معنی خیس و غرقاب شدن خاک نیست. محیط خیس و آبیاری بیش از اندازه موجب پژمردگی حاشیه برگها و سپس تمامی برگ و افتادن برگها و گاهی سوختن و سیاه شدن نوک و حاشیه برگها خواهد شد. توجه داشته باشید که اسپاتی فیلوم در محیطهای پر نور به آبیاری بیشتر و در محیطهایی با نور کمتر به آبیاری کمتر نیاز دارند . بهترین راه بررسی سطح خاک گلدان است زمانی که سطح خاک تا عمق ۲٫۵ سانتیمتری در حال از دست دادن رطوبت است باید گیاه را آبیاری کرد.

با رسیدن زمستان و کاهش نیاز گیاه به آب باید آبیاری را کاهش داد. در طی فصول گرم فراهم کردن رطوبت محیط به رشد و شادابی این گیاه کمک می‌کند. کمبود رطوبت محیط از جمله دلایل قهوه ای شدن برگهای این گیاه است بنابراین علاوه بر غبارپاشی روزانه گیاه می‌توان یک عدد زیرگلدانی را از سنگریزه و شن پر کرد سپس تا نیمه دیواره زیرگلدانی در آن آب ریخت و گلدان حاوی گیاه را بر روی سنگریزه ها قرار داد توجه داشته باشید که کف گلدان گیاه به هیچ عنوان با سنگریزه ها در تماس نباشد. آب داخل زیرگلدانی به تدریج تخلیه شده و رطوبت بیشتری در هوا شکل خواهد گرفت. مورد دیگر استفاده از آب کم املاح جهت آبیاری است.

دمـا :

دمای محیط نگهداری باید همیشه بالای ۱۳ درجه سانتیگراد باشد و گیاه نباید در مکانهایی که کوران هوا وجود دارد قرار داده شود. دمای ۲۴_۱۸ درجه سانتیگراد برای این گیاه بهترین است

البته دما را تا ۳۲ درجه سانتیگراد به شرط آبیاری و غبارپاشی منظم تحمل می‌کند. دمای بیش از اندازه محیط از جمله دلایل پیچش و سوختگی برگها است.

نـور :

اسپاتی فیلوم گیاهی سایه دوست است اما این به معنی تاریک بودن محیط نگهداری آن نیست . محیط باید از نوری متوسط و معتدل برخوردار باشد و این گیاه نباید در معرض اشعه مستقیم آفتاب قرار گیرد زیرا نور مستقیم منجر به سوختن قسمتهایی از پهنه برگ و منجر به گلدهی اندک و پراکنده گیاه خواهد شد.

نور کم محیط موجب پیچش ، رنگ پریدگی و نازکی برگها بخصوص برگهای جوان و کاهش گلدهی و همچنین ریز شدن گلها می‌شود. پنجره های رو به شمال و یا غرب در خانه مکانهای مناسبی برای نگهداری این گیاه است.

خـاک :

اسپاتی فیلوم به خاکی با زهکش سبک و مناسب نیاز دارد. به عنوان مثال می‌توان از ترکیب پیت ماس + پرلایت و یا آنکه ترکیب کوکوپیت + پرلایت + پیت ماس را بکار برد. عدم وجود عناصر کافی در بستر کاشت از جمله دلایل کاهش رشد ، پریدگی رنگ و کوچک ماندن برگها بخصوص برگهای جوان و عدم شکل گیری گلها است. از طرفی کوددهی بیش از اندازه گیاه از دلایل حساس شدن آن در برابر پوسیدگی ریشه و سوختن ریشه ها و همچنین سوختگی و قهوه ای شدن حاشیه برگها است به همین دلیل کاهش غلظت کود به نصف پیشنهاد می‌شود و بهتر است که کود را در طی فصل رشد یعنی بهار و تابستان بکار برد.

استفاده از کودهای کامل که حاوی آهن و منیزیم است برای این گیاه بسیار مناسب است زیرا اسپاتی فیلوم به کمبود آهن و منیزیم نیز حساس است و در اثر کمبود این دو عنصر حاشیه برگهای آن زرد خواهد شد. در صورت بیرون آمدن ریشه ها از منافذ زیرین گلدان می‌توان در فصل بهار اقدام به تعویض گلدان کرد و خاکی تازه و غنی را برای آن استفاده کرد. همچنین در زمان تعویض می‌توان گیاهان بزرگتر را تقسیم کرد و هر قسمت را در گلدانی جداگانه کاشت.

توجه داشته باشید که عدم توجه به کوچکی گلدان و پیچیدگی ریشه ها در فضای داخلی گلدان، از عواملی است که منجر به کاهش گلدهی و کیفیت گلها می شود.