آفت پشه سیاه یا مگس سیاه خاک
خسارت و علائم:
از علایم وجود این آفت در ابتدا پژمردی و افتادگی جوانه‌ها، ضعیف شدن گیاه، زرد شدن برگ گیاه و همچنین مشاهده حشره بالغ در گلخانه و اطراف بسترها اشاره کرد. بسیاری از گیاهان مانند کاکتوس‌ها، ساکولنت ها، افوربیاها و همچنین گل شمعدانی، بنفشه آفریقایی میخک و بسیاری از گل‌های آپارتمانی به این آفت حساس می‌باشند. با به هم زدن خاک کرم های ریزی در خاک مشاهده می شود.
پیشگیری:
– جداسازی گیاهان بالغ بخصوص گل‌های آپارتمانی از بسترهای کاشت.
– ضدعفونی کامل خاک قبل از استفاده با حشره‌کش‌ها و سموم قارچ‌کش .
– قرنطینه کردن گیاهان تازه خریداری شده قبل از ورود به گلخانه یا منزل
از قرار دادن گیاهانی مانند بنفشه آفریقایی یا شمعدانی در اطراف بستر کاشت یا قلمه خودداری کنید.
راه‌های مقابله با پشه قارچ :
در اطراف بسترهای کاشت از کارت‌های زرد رنگ استفاده کنید، این کار باعث می‌شود گیاهای بالغ در تله‌ها گیر کنند و از تعداد آنها کاسته شود.
استفاده از شن بر روی بستر خاک می‌تواند در نابودی این آفت کمک کند، این حشره معمولاً در عمق نیم سانتی خاک تخم می‌گذارد .
با ریختن حدود یک سانتی متر شن بر روی بستر و از آنجایی که شن به سرعت خشک می‌شود حشره ماده بالغ فکر می‌کند که خاک خشک است در نتیجه تخم گذاری انجام نمی‌شود. البته در مورد بستر کاشت بذر کاکتوس این کار باید بعد از سبز شدن و برگ شدن جوانه‌ها انجام گیرد.
استفاده از چسب های تله در گلخانه ها و سالن های کاشت.
استفاده از پروکسید هیدروژن (آب اکسیژنه):
از آب اکسیژنه می‌توان با ترکیب با آب به مقدار ۱ به ۴ با آب، یعنی یک قسمت پروکسید هیدروژن ۳ درصد را با چهار قسمت آب مخلوط کنید.
سپس با این محلول بستر کشت آلوده خود را آبیاری کنید . لاروها در برخورد با پروکسید هیدروژن میمیرند و بعد از آن پروکسید به اکسیژن و آب تبدیل می‌شود که برای گیاه کاملاً بی ضرر است.