دما ی مناسب

 

شـرایـط نگـهـداری گیـاه پیچ گلیسین

آبیـاری :

پیچ گلیسین وجود رطوبت را در خاک دوست دارد اما این به معنی ماندگاری آب و خیس بودن همیشگی خاک پای آن نیست. آبیاری بیش از اندازه موجب زرد شدن برگها و ریزش آنان و پوسیدگی طوقه گیاه و در نهایت پژمردگی عمومی آن و مرگ می شود. آبیاری نامناسب و اندک بخصوص در مورد گیاهان جوان و زمانی که هوا گرم نیز می باشد موجب سوختگی نوک و حاشیه برگها عدم شکل گیری گل و یا ریزش غنچه های گل خواهد شد.

نـور :

مکانی با نور کامل و مستقیم آفتاب حداقل برای ۸_۶ ساعت برای این گیاه مناسب است وجود نور برای گلدهی این گیاه لازم است اگرچه که در مکانهای سایه نیز این گیاه می تواند به زندگی خود ادامه دهد اما گل نمی دهد.

دمـا :

این گیاهان سرمای زمستان را تا حدود ۲۹-درجه سانتیگراد تحمل می کنند البته در چنین سرمایی احتمال آسیب دیدن ساقه های جوان و نوک ساقه ها وجود دارد اما ساقه های اصلی گیاه معمولا زنده می مانند.

خـاک :

خاکی با زهکش خوب و همچنین مواد ارگانیک همانند خاک برگ مرغوب، کود پوسیده دامی ، ورمی کمپوست و پیت ماس به رشد این گیاه کمک می‌کند. هنگام کاشت می توانیم گودالی به طول و عرض حدود ۱ متر و همچنین عمق ۶۰ سانیتمتر را حفر کنیم و بعد از کاشت گیاه فضای باقیمانده از گودال را با مخلوطی از خاک معمولی+خاک برگ ۱۰% + شن (با ذرات ۲_۱ میلیمتر ماسه رودخانه ای) پر کرد. اگر حفر چنین گودالی برایتان مشکل است سعی کنید که بعد از خرید این گیاه و زمانی که قصد انتقال آن از گلدان به خاک باغچه را دارید حتما گودالی ۳_۲ برابر حجم گلدان حفر کنید و با مخلوط خاکی یاد شده آنرا پر کنید همچنین هنگام کاشت گیاه به یاد داشته باشید که آنرا همان قدر در خاک قرار دهید که قبلا در خاک قرار داشته است و ساقه اصلی آنرا عمیق تر نکارید.

مچنین اگر در کوددهی این گیاه بخصوص کودهایی که حاوی نیتروژن بالای هستند زیاده روی شود، گلدهی خوبی نخواهد داشت.مثلا می توان از کودهایی با فرمول ۵-۱۰-۵  در بهار کوددهی کرد. لزومی به ادامه کوددهی در طی فصل رشد نیست. همچنین گیاهان جوان را می توان در سالهای اولیه کوددهی کرد اما گیاهان بالغ را فقط زمانی که برگها نشانه هایی از زرد شدن را نمایش می دهند کوددهی می کنند. از آنجایی که این گیاهان از گرم بودن خاک بیزار هستند می توان با شروع فصل بهار لایه ای به ضخامت حدود ۵ سانت از خاک برگ تازه در پای گیاه ریخت تا علاوه بر اینکه گیاه از مواد خاک برگ به تدریج استفاده کند، این لایه مانع از گرم شدن سطح خاک شود.

 

برخی از گونه ها و انواع ماگنولیا همیشه سبز هستند و برخی با فرارسیدن فصل سرما برگهایشان را از دست می دهند. معمولا اکثر نمونه های همیشه سبز در طی تابستان (از اوایل تابستان ) تا فصل پاییز گلدهی دارند .  اما در نمونه های خزانپذیر  گلدهی (البته با توجه به شرایط آب و هوایی) از اواخر زمستان تا اوایل بهار  و قبل از اینکه برگها رویش کنند انجام می شود. البته گلهای این گیاهان نسبت به سرمای دیررس بهاره بسیار حساس هستند و در صورت چنین مسئله ای گلها و همچنین برگهای جوان که تازه شروع به رویش کرده اند به دلیل سرما سیاه شده و ریزش می کنند.

 شرایط محیطی

آبیاری:

اصولا درختان ماگنولیا به آبیاری منظم نیاز دارند و در صورت خشک بودن خاک میزان گلدهی گیاه بسیار کاسته می شود و نوک و حاشیه برگها خواهد سوخت و ریزش برگها تشدید خواهد شد. همچنین تحمل درختان مسن و بالغ در برابر خشکی تا حدودی بیش از درختان جوان است و به همین دلیل  آبیاری در سال اول کاشت بخصوص در طی تابستان بسیار منظم باید انجام شود.

دما:

گیاهان ماگنولیا اکثر از سرما بیشتر آسیب می بینند تا از گرمای تابستان. بخصوص اینکه اگر در تابستان آبیاری را با دقت و از روی برنامه انجام دهیم تحمل این گیاه در برابر گرمای هوا نیز افزایش می یابد. در مورد مقاومت و یا حساسیت در برابر سرما باید گفت که میزان این مقاوت در بین گونه های ماگنولیا با یکدیگر متفاوت است. برخی سرما را بیشتر و برخی کمتر تحمل می کنند. بخصوص نمونه های خزان پذیر در برابر سرمای اواخر زمستان و یا اوایل بهار بسیار حساس هستند و گلهایشان سیاه رنگ شده و از بین می رود. البته این به معنی عدم حساسیت نمونه های همیشه سبز این گیاه نیست و این گیاهان نیز در برابر سرمای دیررس بهار و یا زودرس پاییزه دچار سیاه شدن و ریزش برگها می شوند.

در بین نمونه های مختلف این گیاه به نظر می رسد که ماگنولیاهای ستاره ای ( گونه های M.kubus, M. X loebneri, M.stellata) نسبت به سرما و گرما مقاومت بیشتری دارند (با این وجود سرمای دیرس بهاره گاهی به برگهای آنان آسیب وارد می آورد)  اما گونه هایی مانند  M.sargentiana و M.sprengeri که اصولا بومی  نواحی جنوبی تر کشور چین و هیمالیا هستند در برابر سرمای زمستان و  یا گرمای تابستان تحمل کمتری دارند.  همچنین گونه هایی مانند M.grandiflora ,M.delavayi به سرما حساس هستند و درخت به طور کل در زیر ۵- از بین خواهند رفت.