گل مریم
گل مریم، با نام علمی Polianthes tuberose از تیره Amaryllidaceae بوده و بومی مناطق مکزیک میباشد. گل مریم گیاهی چند ساله و علفی است که ساقه زیر زمینی آن از نوع پیاز (bulb) است. نام آن مشتق شده از (Tuberosa) بمعنی تورم است که اشاره به سیستم ذخیره آن دارد. این گل یکی از منابع اولیه مهم در صنایع عطرسازی است و در کشورهائی از قبیل هندوستان، فرانسه و مکزیک سطح زیر کشت وسیعی را به خود اختصاص داده است. این گیاه دارای گلهایی به صورت خوشه های بلند می باشد.
روشهای تکثیر:
استفاده از پیاز(روش تجاری)
استفاده از بذر (روش بهنژادی)
پاجوشها همان پیازچه هایی هستند که اطراف پیاز اصلی رشد میکنند.
زمان جداسازی پیازهای مریم در مناطق گرمسیری:
از یک پیاز مادری تعداد زیادی پیازچه تولید میشود تعداد این پیازچه ها به ۲۰ الی ۳۰ عدد میرسد که اندازه هایشان باهم فرق دارند. از ۱۵اردیبهشت تا ۱۵خرداد ماه زمان مناسبی برای درآوردن پیازها و پیازچه هاست پیازهای ریز دوباره کشت شده و پیازهای متوسط تا درشت در سردخانه نگهداری میشوند.
عوامل موثر در نگهداری پیاز مریم:
دمای مناسب: برای نگهداری پیاز در انبار ۴/۵ درجه سانتیگراد می باشد. برای افزایش کیفیت پیازها بهتر است ۸ هفته قبل از کاشت، آنها را در هوای آزاد قرار داد. گاهی هم به مدت ۶ هفته پیازها را در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری می کنند. چنانچه پیازها به مدت بیشتری در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری شوند تعداد سنبله گل بیشتر می شود ولی کیفیت سنبله و تعداد پیازچه های تولیدی کم خواهد شد.
تعداد پیازچه های تولیدی به زمان کاشت، عمق و فاصله کاشت و حاصلخیزی خاک بستگی دارد. به علاوه توانائی گلدهی پیازهای جانبی هم مهم است. برای بالا رفتن این توانائی باید تعداد پیازهای جانبی در هر پیاز مادری کم باشد. برای اینکار از هورمون های گیاهی استفاده می شود. کاربرد هورمونهائی مانند اسید جیبرلیک و کلرومکوآت ، رشد پیازهای جانبی را تحریک کرده و به این ترتیب اندازه آنها بزرگ میشود.
روشهای کاشت:
۱– کشت در زمین:
تاریخ کاشت به اندازه پیازچه ها بستگی دارد. محل کاشتن پیازهای مریم باید مکانی کاملا آفتابی و دور از باد باشد. برای کاشت ردیفی زمین را به صورت جوی پشته در می آورند. عمق کاشت باید طوری باشد که قسمت بالای پیاز به مقدار بسیار کمی با خاک پوشانده شود، بطوریکه نوک پیاز هم سطح خاک باشد. پیازچه های ریز بصورت سطحی به فاصله ۲۰-۱۵ سانتیمتر از هم کاشته می شوند و پیازچه های درشت، عمیق تر و به فواصل ۲۵-۲۰ سانتیمتر از یکدیگر کاشته می شوند.
بعد از کاشت باید فوری آبیاری انجام شود.در هنگام کاشت باید پیازهای درشت و رسیده را انتخاب نمود. پیازها را در بهار موقعی که هوا گرم می شود می کارند. گیاهان در هوای آزاد، در تابستان گل خواهند داد ولی اگر هدف تغییر دادن زمان گل دادن آنها باشد پیازها را در زمان های مختلف میتوان کاشت. چنانچه پیازها در فصل پاییز کشت شوند لازم است آنها را تا موقع کاشت، در انبار خنک در دمای ۴/۵ درجه سانتیگراد نگهداری نمود تا از جوانه زدن آنها جلوگیری شود.
۲– روش کاشت در گلدان:
برای کاشتن گل مریم در گلدان باید پیازهائی را که گل نداده اند، جدا کرده و آنها را در گلدان مملو از خاک تازه، مخلوط با خاکبرگ کاملا پوسیده کاشت و در گلخانه سرد و یا در اتاق، بدون اینکه گلدانها را آبیاری کنند تا اواسط اسفند نگاهداری نمایند.
