روش تکثیر سانسوریا

روش تکثیر سانسوریا

۱) قلمه برگ:

برگ‌ها را به قسمت‌هایی به طول ۱۰ سانتیمتر بریده و در دمای ۲۰-۱۸ درجه به‌صورت عمودی در محیط کشت (ماسه) قرار می‌دهیم که ریشه و جوانه نابجا از محل بریده شده برگ ظاهر می‌گردد. بهتر است قلمه‌ها را در محیطی رطوبتی قرار دهیم که باعث زودتر ریشه دار شدن آنها می‌شود. این روش تکثیر بسیار راحت است.

مراحل تكثير:

ابتدا بايد توجه داشت كه خود  گياه ابلق باشد تا بتوان نوع ابلق را از آن بدست آورد. براي قلمه،برگ هايي را انتخاب كنيد كه تازه و بلند باشند،برگ هاي كوچك سبز نمي شوند(جوانه نمي زنند)،از برگ هاي بلند كه بالغ شده اند استفاده كنيد – حدود ۳۰ سانت به بالا. برگ را هر ۸ سانت به ۸ سانت ببريد. حال برگ ها را ۲ يا ۳ روز كنار گذاشته تا آماده كاشت شوند. به ياد داشته باشيد كه برگ ها را سر و ته نكاريد. براي اينكه گياه شما ابلق بماند (با نوارهاي حاشيه طلايي رنگ) ،بايد پايين برگ را به صورت عدد هشت برش دهيد،در واقع يك مثلث از پايين برگ (قلمه ۸ سانتي)جدا نماييد.اگر اين كار را انجام ندهيد گياه شما ساده و سبزرنگ خواهد شد!

حال بستر ماسه تهيه كرده و برگ ها را درون آن فرو نماييد تا حدي كه قسمت هشت شكل زير  خاك رود.تعداد برگ ها در گلدان اهميتي ندارد و مي توان آن ها را به صورت فشرده در حدود ۱۰ عدد در يك گلدان با قطر دهانه ۲۰ سانت كاشت. گلدان را در محلي با دماي ۱۸-۲۰ درجه قرار ميدهيم. پس از گذشت ۳ هفته برگ ها شروع به ريشه دار شدن مي كنند و در هفته چهارم جوانه مي زنند،آنوقت مي توان آن ها را جدا كرده و در گلدان هاي مجزا قرار داد. مناسب ترين خاك براي آنها مخلوطي از ۲ قسمت خاك برگ پوسيده و يك قسمت خاك لومي است.

با اين روش مي توان سانسوريا را به صورت ابلق تكثير كرد،با كمي دقت به تصوير بالا مشخص مي شود كه با حذف قسمت سبز  رنگ از برگ،گياه ناچار مي شود براي جوانه زدن از دو پايه خود كه داراي نوارهاي طلايي رنگ هست اقدام كند و به همين دليل ابلق مي شود.

۲) تقسیم بوته و جدا کردن ریزوم:

تقسیم بوته در این گیاه در فصل بهار صورت می‌گیرد. زمانی که ارتفاع برگ‌ها بلند شد و گلدان به صورت پر در آمد و ریزوم تمام گلدان را اشغال کرد گیاه پایهه مادری را از گلدان خارج نموده و سپس با استفاده از چاقو یا قیچی باغبانی قسمت زیرزمینی گیاه را به چند قسمت تقسیم می‌کنیم. سپس هر دو یا سه گیاهچه را در یک گلدان جداگانه و با ترکیب خاکی مناسب کشت می‌کنیم. مزیت این روش در این است که در ابلق‌ها گیاهان جدید نیز که ایجاد می‌گردند ابلغ خواهند بود.