معرفی گل جعفری
جعفری آفریقایی (T. erecta)و جعفری فرانسوی (T. patula)هر دو بومی مرکز و جنوب آمریکا به ویژه مکزیک بوده و از آفریقا یا فرانسه نیستند. گیاهی یک ساله و دارای برگ های مرکب بوده و گل های آن به رنگ زرد لیمویی، زرد، کرم، طلایی و نارنجی قهوه ای دیده می شود.برگ های جعفری بوی خوبی ندارد و امروزه در به نژادی این گلگزینش رای رقم هایی صورت می گیرد که برگ های آن ها بو نداشته باشد. رقم های مختلف این گیاه از سه گونه T. erecta، T. patulaو T. tenuifoliaمشتق شده اند.
این گیاه به عنوان گل بریدنی، گلدانی و نیز در حاشیه کاری استفاده می شود. امروزه گل جعفری به صورت تجاری برای استخراج رنگیره های کاروتن و به ویژه گزانتوفیل پرورش داده می شود. کاروتنوئیدهای استخراج شده از گلبرگ ها برای تشدید رنگ زرده تخم مرغ به غذای مرغ اضافه می شود. لوتئین که جزئ اصلی گزانتوفیل ها است برای استفاده در ترکیبات رنگ کننده مواد غذایی استفاده می شود. برگ های گل جعفری حاوی روغن های معطر ویژه ای است. روغن موجود در جعفری افزون بر کاربردهای درمانی دفع کننده حشرات است.
نیازها
این گیاه آفتاب دوست است و در نقاط آفتابی و گرم رشد خوبی دارد. در دماهای کمتر از ۱۶ سانتی گراد رشد کند بوده و گیاهان کلروزه می شوند. نسبت به قوی بودن زمین حساسیت از خود نشان نمی دهد ولی زمین های مرغوب و قوی باعث می شود که بوته رشد خوبی داشته و در نتیجه گل های درشت تولید کند. pHمناسب محیط کشت آن ۶ – ۶.۵ است. مسمویت ناشی از آهن در pHهای پایین خاک گزارش شده است. علامت های مسمومیت آهن، شامل نقاط نکروزه و کلروزه و نیز خم شدن برگ به سمت پایین و فنجانی شدن برگ است. اگر میزان نیتروژن خاک زیاد شود نسبتبه بعضی بیماری ها حساس می شود. به رطوبت بالا نیز به نسبت حساس است.
جعفری به ویژه جعفری آفریقایی، به عنوان گیاه روزکوتاه اختیاری طبقه بندی می شود. واکنش به طول روز در رقم های مختلف متفاوت است. در واکنش نسبت به طول روز، دما نیز می تواند اثر داشته باشد.به عنوان مثال جعفری آفریقایی در دمای ۲۱ –۲۴ درجه سانتی گراد فقط در شرایط روزکوتاه گل می دهد ولی در دمای ۱۷ –۱۸ درجه سانتی گراد در تمام دوره های نوری گل می دهد. طول روز بلند در شدت نورهای بالا در مقایسه با شدت نور پایین اثر بازدارنده کمتری بر گلدهی دارد. برایگلدهی بهتر، گل های پژمرده این گیاه باید چیده شود.